Okyanusun Alevleri

BÖLÜM-4~Ay Işığı

•Merhaba, öncelikle uzun upuzun süredir buralarda yokum sizden çok özür diliyorum. Bazı sorunlar yaşadım ve bu yüzden giremedim. Ama devam ediyorum umarım beğenirsiniz.

~ Gecelerden hep korkardım. Karanlıktan, köpek seslerinden. Sanki tüm kötülükler gecenin karanlığına saklanırdı. Ben ve "paçoz" saklanmamıştık. Tam da ay ışığının altında herşeyin görünür olduğu alandaydık. Uykum vardı evet biliyorum ama uyuyamazdım ki annem babam ailem onlara bişey olmuş muydu acaba? Sabah ilk iş eve dönecektim. Ne olursa olsun. Ki zaten aileme bişey olduysa yaşamak için pek bir sebebim kalmamıştı. Bu arada bizim "paçoz" uyuyordu. Fırsattan istifade yüzünü bir güzel süzmüştüm. Minik gözleri vardı yada çekikti pek yakın bakmadığımdan anlamamıştım. Yüzü oldukça kemikliydi. Yüz hatları oturmuştu ayrıca fiziği de oldukça güzeldi. Geniş omuzlu, uzun boyluydu. Elleri bile iriydi. Ve sanırım kasları vardı😲 evet "paçozu" sevmiyordum ama kasları... maşallah yani o kasları..
" Çok mu hoşuna gitti?"
Ne ne ne uyanıkmıydı?! Lanet olsun. "Saçmalama be ne hoşuma gitmesi?!;?';" dedim. Çok utanmıştım. Belki kafamın dikine gitmesem konu kapanırdı ama ben Derin'dim. Derinine derinine girecektim işin. "Hadii kabul et, güzel desen bana bir artısı olmaz sonuçta neredeyse her gece kızlar bana bunu söylüyor. Bu gece de sen söyleyiver." dedi. Ya sen ne ukala bi "paçoz"sun. "Ben sana gösteririm güzeli baklavayı tatlıyı?!" Diye bağırdım ve tamam üç beş kere belki on on beş kere falan vurdum. Ama haketti. Bi anda silah sesi duyduk. Bizim "paçoz" aniden kalkıp gitti. Lan beni neden bırakıp gidiyosun geri zekalı demek isterdim ama diyemedim vakit yoktu koşmalıydım. Ama bu salak çocuk gözden kaybolmuştu. Ne yapacaktım ben?! Ortada sağa sola bakıp duruyordum. Vee beklenen oldu. Paaat bir araba geldi ve kafaya okkalıca bir darbe. Lanet olsun be.