Het Einde Van De Bloedweg

Hoofdstuk 8

Fem

Ayden pakt zijn spullen in en ik volg maar gewoon. Als ik met veel geweld mijn slaapzak in mijn tas heb weten te stoppen ga ik staan. Daar gaan we weer. Lopen. Zou Liv weten waar wij heen lopen? Of überhaupt de uitgang?
'Fem.' Ik draai mijn hoofd.
'Wat is er?' Vraag ik met een brok in mijn keel.
'Is er iets gebeurd?' Ik trek mijn wenkbrauwen op.
'Wat bedoel je?' Vraag ik onbenullig.
'Je was even weg van de groep. Je hebt me daarna niet één keer aangekeken.'
'Stom toeval' Reageer ik kalm.
Niets aan de hand.. Dat herhaal ik een paar keer voor mijzelf. Ik slaak een zucht en gooi mijn spullen op de grond. Ik laat me neer ploffen op mijn tas.
'Jongens, komen we ooit nog thuis?' Vraag ik..
'Tuurlijk.' Zegt Jill vol ongeloof.
Het is even stil. Jill laat zich naast me de grond op zakken. De spanning is om te snijden. Maar dat lijkt van mijn kant alleen af te komen.
'Ik denk dat ik nog maar wat eten ga zoeken.' Zegt Ayden op een rare manier.
Hij had me onderweg al verteld over een struik met bramen die hij dacht te hebben gezien.
'Moeten we een kampvuur maken ?' Vraagt Keith.
Caleb knikt.
'Beter van wel. Ik heb het koud en het jaagt de dieren weg.'
'Ja maar de muggen komen er wel op af.' Fluister ik geïrriteerd naar Jill.
'Ja, dus diep je slaapzak in.' Zegt ze knipogend.
Vaag luister ik naar wat Jill me te vertellen heeft. Tot het vuur een steekvlam geeft en ik de bekende, vertrouwde stem hoor schreeuwen.
De stem van Ayden.
Ik sta op en zet het op een sprint. Ik loop recht op het overgebleven deel van Ayden.. Een schoen en zijn shirt. Ik grijp het shirt en laat me met mijn gezicht in het shirt tegen de boom aanvallen. Ik dacht dat ik me niet meer gebroken kon voelen.. Maar nu voelt het alsof het nooit meer goed komt. Alsof Ayden een stuk van mijn lichaam mee heeft genomen. Een stuk hart, ziel en deel van mij.
Damian slaat zijn arm om mij heen en het liefst had ik hem gebroken. Jill loopt een rondje om de boom en roept naar Keith als ze achter mij staat.
'Jongens..'
Iedereen praat en niets komt binnen.
Ayden.. Liv.. Als Liv hier achter zit heeft ze niet lang meer.. Ik ga diep in mijn slaapzak liggen. Ik lig op mijn rechterzij met mijn hand op mijn linkeroor. Ik wil niets horen. Niets meer dan wat er van mijn hartslag over is. Tranen wellen op en ik kan ze niet tegenhouden. Ik laat ze gaan. Ik laat ze gaan zoals ik mijn gevoel voor Ayden had moeten laten gaan toen hij besloot om Jenna te kussen op haar feest. Hij was 'dronken'. Ik stond recht tegen over de twee. Liv naast me. "We pakken hem Femmie. Laat dit je mooie zelf niet beschadigen. Je moet je afvragen of hij het waard is. "
Is dit haar manier van pakken?
Hij rende achter me aan. Veel te bewust van de situatie. Veel te bewust van mijn gevoel. En het belangrijkste, zijn gevoel. Ayden was hét. Ik dacht dat ik me toen gebroken voelde. Maar dit overtreft alles.

Schreeuwend wordt ik wakker.
'Ben jij de volgende? Dat stond er! Ik wil de volgende niet zijn!' Gil ik.
Ik laat me op mijn knieën zakken.
'Dit kan niet!' Schreeuw ik tegen Keith.
'Fem, Ayden is een grappenmaker... Dit hoeft niets te betekenen.' Zegt hij dom.
'Een grap?!' Schreeuw ik met een sarcastische lach.
'Noem je dit een grap Ayden?!' Schreeuw ik naar de bomen 'Kom dan te voorschijn grappenmaker! Laat je dan zien!'
Ik laat me weer vallen. Huilend. Schreeuwend. Kapot.
'Kom verdomme tevoorschijn Ayden!' Roep ik door mijn tranen heen. Jill pakt mijn pols en trekt mij tegen haar aan. Gillend sla ik op haar borstkas.
'Ayden!' Gil ik 'Kom verdomme!' Schreeuw ik met knikkende knieën. Ik zak door mijn benen en laat me tegen Jill aan vallen. Ik scheld, huil en tier er op los.
'Liv mocht hem niet.' Zeg ik na een tijde zacht.
'Ik weet het.'
'Hij liet haar altijd schrikken, ze vondt dat irritant aan hem, maar ik vond het juist wel leuk.' Huil ik. 'Hij gaf haar altijd aandacht en ik stond er dan bij.'
Ik snik en haal mijn neus op.
'Liv vond Caleb leuk en gebruikte daarvoor Ayden. Ik vond dat zielig...'
Ik barst weer in tranen uit.
'Ik was verliefd op hem Jill.' Zeg ik snikkend.
'Ik was verliefd op hem!' Mijn hoofd ligt op Jill haar schoot. Ik draai mijn hoofd weg.
'Hoor je dat Ayden?!' Gil ik terwijl ik overeind probeer te komen. Ik word tegengehouden door Jill.
'Ik ben verliefd op je!' Gil ik nog eens.
'Sst...'
Wiegt Jill me.
'Hij vast ook op jou...'
Dan heeft ze mijn breekpunt bereikt.

- De