Ruzgar

42 3 2
                                    

Evet kararlıydım. Ne oldugunu ogrenecektim. Ama ona guvenmeliyim. Ama ogrenmeliyim. Saatlerdir bu ikilemin arasindayim. Ve sonunda adimlarim Umut'un evinin önünde yavaşladı. Yapmaliydim ve yapacaktım da. Hemen kapıya kostum ve çaldım. Açan olmadi . Defalarca çaldım ama acilmadi. Evde yoklardi. Hemen telefon rehberinden "MY BEST" yazısını saga kaydirarak Kubra'yi aradım.
"Nerdesiniz? "
"U-umut'un evinde."
"Peki."
Hayır orda değilsiniz diyemedim. Yanagimda sıcaklığını hissettiğim gozyaslarim canımı yakiyordu. Cayir cayir yanıyordu sanki gözlerimin içi. Kankam ilk defa bana yalan söylüyordu. Yolun kenarinda istemsizce dizlerimin üzerine cöktüm. Ne yapacagimi bilmiyordum. Sadece agliyordum. Güvendiğim insanların beni kandirmasi uzuyordu beni. Bu yüzden kalbim ağır bir yükün altindaymiscasina eziliyordu. Olsun. Kubra bana yalan söylemez ki. elbet bir nedeni vardır.
"Iyi misiniz ?"
Bu sesle irkildim. Ses çok tanıdık geliyordu. Aha. Kafede üstüne kahve doktugum adam. Bana peçete uzatiyordu.
"Iyiyim , istemem kimseden yardım."
Bana kimsenin acimasini istemiyordum .
"Lütfen alın ."
Israr etmedim aldım.
"Bu arada ben Rüzgar ."
"Bende Duygu"

Multimedia = Rüzgar

Kankamla İntikamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin