Στο σαλόνι

18 1 1
                                    

Πήγαν όλοι μαζί προς το σαλόνι οπου κάθονταν και οι υπόλοιποι. Ένας υπηρέτης μοίραζε λικέρ και κονιάκ. Το φώς των κεριών που βρίσκονταν στους τοίχους αλλα και πάνω και μεσα στο μαρμάρινο τζάκι προσεδιδαν μια ζεστασιά στο χώρο. Έξω είχε πια νυχτώσει..το μεγάλο vintage ρολόι που κρεμόταν πάνω από τον μπουφέ έδειχνε 9.00μ.μ.

Η ατμόσφαιρα είχε γίνει άβολη γιατί ο καθένας είχε μια συζήτηση απο πριν με κάποιον άλλον. Έτσι επικρατούσε ησυχία για αρκετή ώρα, ώσπου η Sophie μίλησε για το αυριανό συμβάν.

"Εδώ δεν είναι ο χώρος που ειναι προγραμματισμένος το γενέθλιο πάρτυ;"
"Ναι, εδώ θα μπορούν να ξεκουράζονται και να τρώνε και όλος ο χώρος απο τους καναπέδες μέχρι τους κίονες πέρα απο τις σκάλες θα είναι ο χώρος για τον κόσμο και το χορό." είπε η Amelia δείχνοντας με το χέρι της το χώρο.
"Μου το σχεδίασε καλά, δε μπορώ να πω!" είπε επαινετικά ο Evan πιάνοντας την από τη μέση κι δίνοντας της ένα φιλί.

Αυτό βέβαια δεν πέρασε απαρατήρητο απο την Diana καθώς και ούτε από τον Robert. Εννοείται όμως πως δε γινόταν να υπάρξει καμία αντίδραση σε αυτό.

"Evan είδες τους νέους φόρους που σκέφτονται να επιβάλλουν στους αριστοκράτες;" είπε αμήχανα αλλα στοχευμένα ο Wilson.
"Ναι. Είδα, και το θεωρώ απαράδεκτο να μας επιβαρύνουν έτσι! Εμείς πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να επιβαρύνονται πιο πολύ οι δούλοι μας." είπε ταραγμένα.
"Οχι!" αναφώνησε η Amelia "όλοι πρέπει να ειναι ισάξιοι! Και εμείς να πληρώνουμε και αυτοί!-"
"Η κοινωνία μεταβάλλεται και ο πλούτος είναι δύσκολο να διατηρηθεί πλέον." τη διεκοψε η Sophie.
"Δεν είναι θέμα πλούτου!..αλλά βέβαια το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η φανταχτερή ζωή και τα λεφτά. Τα οποία δεν είναι καν δικά σας!" είπε εξαγριωμένη κοιτώντας την Sophie και τον Evan.
"Πώς τολμάς;" είπε εξαγριωμένος ο Evan. "Φύγε!"
"Δεν περίμενα να μου το πεις εσύ. Πάω πάνω!!" είπε και με μιας σηκώθηκε και ανέβηκε. Από πίσω της διακριτικά ανέβηκε και ο Robert.

"Imbécil!" είπε καθώς ανέβαινε τα σκαλιά και εκεί έξω από την πόρτα της ένιωσε το χέρι του Robert να κρατάει το μπράτσο της. Δε γύρισε. Η καρδιά της είχε παγώσει και χτυπούσε αργά και τόσο δυνατά που νόμιζε πως θα έσπαγε. Το στήθος της ανεβοκατέβαινε από τις βαριές τις ανάσες. Το μυαλό της θόλωσε.
Ένιωσε την ανάσα του στο πλαϊνό του σβέρκου της, τόσο καυτή, που την ανατρίχιασε ολόκληρη. Τα χέρια του γύρω από τους ώμους της την εξίταραν παραπάνω.
"Χαλάρωσε Ameli.." της ψιθύρισε γλυκά στο αφτί, δίνοντας ενα πεταχτο φιλί στο λαιμό της κάτω από το αφτί.

Εκείνη λύγισε ολόκληρη. Ένιωσε πως έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. Παρόλα αυτά γύρισε και τον κοίταξε κατάματα. Το στήθος της πιεζοταν πάνω στο δικό του και του εδωσε ενα γλυκο φιλί στο μάγουλο. Ένιωσε να παίρνει φωτιά. "Αχ Amelia γιατί να γίνει αυτό;" σκέφτηκε καθώς την κρατούσε από τη μέση.

Τα χείλη της απομακρύνθηκαν από το μάγουλο του και οι μύτες τους ακούμπησαν η μια την άλλη. Την είχε αγκαλιά. Πήγε να τη φιλήσει και εκείνη τεντώθηκε παραπάνω αλλά τελικά γύρισε το κεφάλι της και τη φίλησε στον κρόταφο.
"Πρέπει να κατέβεις.." του είπε με μια σιγανη και γλυκιά φωνή, απομακρύνοντας το σωμα της απο το δικό του.
"Ναι μάλλον" της αποκρίθηκε.

Και έτσι η Amelia μπήκε στο δωμάτιο της και ο Robert πήγε πισω προς το σαλόνι. Καθώς κατέβαινε τα σκαλιά άκουσε τον Evan να μιλάει.
"Αξεστη! Νομίζει πως είναι κάποια απλα επειδή έχει παραπάνω χρήμα; Ποιος ζήτησε τη γνώμη της ούτως ή άλλως;.." μιλούσε θυμωμένα.
"Έχεις δίκιο αγάπη μου." είπε τρυφερά η Diana. "Σου είπα πως ήταν βλαμμένη, αλλά σαν ιππότης την υπερασπίζεσαι."
Είπε και έβαλε τα χέρια της γύρω απο τους ώμους του.
"Ασε με." της είπε και ο Wilson του είπε με ένα λογικό τόνο στη φωνή του
"Πρέπει να δράσουμε και να το κάνουμε να φανεί σαν ατύχημα, έτσι της παίρνεις όλη την περιουσία!"
"Δεν της αξίζει ούτως η άλλως..απλά έτυχε να την έχει."

"Νομίζω την αδικείς αδερφέ μου" ακούστηκε η φωνή του Robert από το βάθος. "Είναι μια πανέξυπνη κοπέλα και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υποστηρίζεις τώρα πως είναι"
"Μείνε έξω απο αυτό εσύ!" διαμαρτυρήθηκε ο Wilson σπρώχνοντας τον.
"Μάζεψε τα χέρια σου, μη σε μαζεύουν! Πιθηκάνθρωπε." του είπε σπρώχνοντας τα χέρια του!
"Εγώ λεω να ηρεμήσετε όλοι γιατί είναι 12η ώρα...είναι αργά και είστε κουρασμένοι" είπε η Sophie

Έπειτα ο Robert αποχώρησε και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι. Νύχτα πέφτει στον οίκο του Evan.

Το Πάρτυ RoyalWhere stories live. Discover now