ကြၽန္​​ေတာ္​့ခ်စ္​သူ​ေကာင္​​ေလး(xiuhan)

ကြၽန္​​ေတာ္​့ခ်စ္​သူ​ေကာင္​​ေလး(final part)

ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူေကာင္ေလး(final part)

ဒီေန႔က လုဟန္အတြက္ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနရတဲ့ေန႔ ေက်ာင္းကန္တင္းမွာလူစုလိုက္ျခင္းပင္ ဘတ္ဟြန္း ခ်န္း ဆူဟို မင္ေဆာ့ ယူဟီး နဲ႔ သူ ယြန္းမီကိုလဲလုဟန္ကိုယ္တိုင္သြားေခၚလာခဲ့တာ သူမကလုဟန္ကလာေခၚသည့္အတြက္ သူမမ်က္နွာေပၚမွာၿပံဳးရိပ္ေယာင္ေတြျပလ်က္ ဘာလို႔ဒီေနရာမွာလူစုေနတာလဲဆိုတာသူမသိခ်င္ပံုမေပၚ မေမးပါ တခါတခါ လုဟန္အားေမးေထာက္ၿပီး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနသည္က လုဟန္အတြက္ပါမက ေဘးကလူေတြကိုပါ ေနရခက္ေစတယ္ သူမရဲ႕အၾကည့္ကလုဟန္ဆီ လုဟန္ရဲ႕အၾကည့္ာက မင္ေဆာ့ဆီ
ခုထိ ဂ်ယ္ဆိုးေရာက္မလာေသးတာေၾကာင့္ လုဟန္ ထိုင္မရထမရျဖစ္လာတယ္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အေျခအေနမွာ ဘယ္သူကမွစကားစေျပာဖို႔ အစဥ္အစီမရွိၾကဘူးထင္တယ္ ေဘးပတ္ဝန္းကိုေငးတဲ့သူနဲ႔ ဘာမွမသိနားမလည္တဲ့ပံုစံျဖစ္ေနတာက ဆူဟို
ဟင္းး သက္ျပင္းခ်မိေနသည္က အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းး ေဘးကဆူဟိုကသူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့
..ဘာလဲ ေရဦးမလို႔လားး

သူရဲ႕ဘုဆတ္ဆတ္ အေမးကို ဆူဟိုက ေခါင္းခါျပၿပီး
..ငါ မအားေသးပါဘူးကြာ ငါ ဒီအေျခအေနကိုသိခ်င္လို႔မင္းကိုၾကည့္ယံုေလးပါ

ထပ္ၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားျပန္တယ္ ဂ်ယ္ဆိုးကိုေစာင့္ေနတာနာရီဝက္ရွိၿပီ လုဟန္တေယာက္ လက္ကနာရီကိုတၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ရင္ေမာေနရတယ္

..ဟား sorryကြာ အိပ္ရာထေနာက္က်လို႔
အေမာတေကာနဲ႔ ေရာက္ခ်လာတဲ့ဂ်ယ္ဆိုးကိုလုဟန္ ေရွ႕ကဖန္ခြက္နဲ႔ ထထုခ်လိုက္ခ်င္တယ္

..ကဲ လူစံုၿပီဆိုေတာ့ စေတာ့

မသ္ိလ်ွင္ဒီအေျခအေနက တရားခြင္တခုလိုု တရားခံ တရားလို တရားသူႀကီးး မ်က္ျမင္သက္ေသ အားလံုးစံုတယ္ တရားလိုက ကြၽန္ေတာ္ေပါ့ တရားခံကယြန္းမီ မ်က္ျမင္သက္ေသဂ်ယ္ဆိုး အဲ့တရားသူႀကီးလဲဂ်ယ္ဆိုးလို႔ပဲဆိုရမလို သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကအမွန္ျဖစ္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းတယ္ သူအမွန္ေတြပဲေျပာပါေစ

..ဟန္ ဂ်ယ္ဆိုးကဘာကိစၥနဲ႔ေရာက္ေနရတာလဲ

..ငါလားး ငါေရာက္ေနတာက ငါ့သိကၡာကိုငါျပန္ဆယ္ဖို႔နဲ႔ နင့္အသံုးခ်တာကိုခံလိုက္ရတဲ့ လုဟန္ကိုကယ္ဖို႔