ARA
"Okay ka na?" PT Lace asked me when I got out of the cubicle.
"Yes po PT."
"Tara na, dali." Hinayaan niya akong mauna maglakad pabalik dahil siya na raw mag sasara ng dug out.
Palabas na ako ng hallway, at babalik na sa court nang marinig ko ang hiyawan ng crowd.
IS IT REAL?!
Umihi lang ako, lumamang na Ateneo?
I focused my way back to our bench and sat down beside kuya Resty.
"Ara, may nakita ako." Napatingin ako kay kuya Resty "Di ko sasabihin." Nang asar pa talaga. Nako.
"Ano yun kuya?" Baka naman kasi may nakikita si kuya na hindi ko nakikita? HAHAHAHA
"Chinito. Bansot. Pogi. Gets mo na ba?" Sabi ni kuya Resty nang nakangiti.
CHINITO DAW.
Richard Juan?
BANSOT.
Dagul?
AT
POGI.
James Reid?
"To the left to the left hmmmm" Kanta ni Daks pagbalik niya sa bench.
I looked at her with confusion.
"Sabi ko to the left"
"Tumingin ka sa kaliwa mo." kuya Resty added.
I did what they told me and...
Binalik ko agad ang tingin ko sa court.
"Kitams daks?" Yeye moved her head closely to me.
I focused my attention sa game.
"Ara.." Coach Boc handed me Tin's substitution paddle.
"Daks, last na. Tignan mo na dali! Habang hindi ka pa bumabalik sa loob." Pangungulit ni Yeye sakin, with matching yugyog pa.
"Nakita ko na nga diba friend." I answered back.
"Hala grabe siya oh. Pabebe." ABA. At tinarayan pa ako.
Wala naman sigurong mawawala pag tinignan ko ulit diba. Obviously, dahil sa dami ba namang ng tao sa kaliwa ko hindi naman mahahalata.
So I glanced at my left once again.
And there, I saw him not even smiling.
Does he even enjoys the game?!
Sayang lang ang ticket niya. Binigay niya na lang dapat sa fan or sa kapatid niya.
"Kunyare ayaw niya pa. Nako, gusto rin pala." Medyo nagulat ako sa bulong ni Yeye.
--------
"Hail to thee our alma mater. Hail hail hail!" The green crowd clapped their hands, after singing the hymn.
We went back to the dugout immediately with frustration.
"Ate Ara, pa picture"
"Kimmy!!! pa selfe isa lang"
"Kianna!"
"Yeye!"
We entertained some of them, but
NOW IS NOT THE TIME.
Parang kami. CHAR.
I hate to see these fans getting frustrated and sad. It makes me feel na parang hindi ko nagawa yung best ko.
"I'm sorry." Sabi ni Dawn, pagkaupo niya sa floor sa loob ng dug-out.
"Shhh Dawny, lahat tayo nagkamali. Cheer up, bawi tayo ha." Sabi ko.
Hinihintay lang namin sila Coach pumasok.
Napansin kong ang luwag ng pakiramdam ko sa ulo ko.
Kinapa ko ang tuktok ng buhok ko.
"Hala. Saan na yun?!" Gulat kong sabi.
"Headband ko guys. Nakita niyo ba?" I asked my teammates.
Pero negative ang sinagot nila.
"PT Lace, pakisabi kila Coach may naiwan ako sa bench. Babalik ako po ako agad." I told our physical therapist and ran.
As soon as I reached the door of the hallway. I opened it and...
Bakit nandito pa 'tong mga to?
Tapos na yung game. Dapat lumabas na sila.
"Idol Ara!!!" Sigaw ni Prince at napatingin lahat ng Archers sa akin.
"Hi Prince!"
"Si Prince lang?" Tanong ni Kib.
"Ha? Haha hi rin Kib!" Bumawi naman ako ng hi kay Kib.
Demanding ni Montalbo.
"Idol, saan ka pupunta?" Tanong ni Jay Kim.
"Babalik lang ako sa bench. May naiwan ako. Bye!!!" Tumakbo na ako papuntang court. Madilim na. Pero hindi naman masyado. Nililinis na rin ng mga staff yung lugar.
"Ay ate, may nakita po ba kayong headband dito? Color black po." I asked the staff who's cleaning the bench.
"Wala po eh. Puro papel at basura lang ho nakita ko dito."
"Ah, okay po sige. Salamat!"
Naglakad ako ng bahagya para maghanap ulit.
ITIM. HEADBAND.
Paano ko ba naman kasi makikita yun?
Medyo madilim na nga. Tapos color black pa headband ko.
Asan ka na ba?
Oo ikaw! Ay yung headband pala.
My eyes got bigger when I saw it infront of me. I mean literally.
Sa mukha ko.
Wala siya sa floor.
"Go back to your dug-out."
Napatingin ako sa may hawak ng headband ko.
"Oh hi! You watched pala. Sorry we lost." I said trying to control everything that makes my cheeks red.
"It's fine. Bawi." Thomas said. Ang tipid niya sumagot.
I smiled at him, and he did the same.
That smile. Those eyes. Those...
"Balik ka na. Nahanap mo na diba." Ano ba friend. Sabi ko charots lang ang half meant. Bakit pati yung sinasabi ni Thomas half meant.
"Ha? Ah oo. Thank you nga pala." Ngumiti ako ng pilit napakamot sa noo kong malapad.
"Hay. You're still the Ara I met two years ago..."
ANO RAW?!
"Ha?"
"I missed you and this feeling." He hugged me.
Okay my friends. KEEP KALMA.
Pero PAANO?!
I looked up to his face, pero hindi talagang up to his face kasi mag ka-height nga lang kami diba.
#BANSOT
"Bakit hindi pa kayo umaalis? Gabi na oh." He just looked at me.
ANO TITIGAN? Unang malusaw talo.
"Haysss ano ba. Balik na kayo sa dorm. Paano kayo lalabas niyan for sure, hinihintay kayo ng mga fans sa labas." I told him.
"Eh okay lang yan. Kaysa palagpasin ko pa to." Sabi niya.
-----------
Share the story!
Spread awareness joke hahaha.
