Hoofdstuk 9

91 6 3
                                    

POV Evi
Ik zit op een bank helemaal alleen bang naar de klok te kijken, het is bijna 6 uur hij zou al terug moeten zijn, Jef zei dat hij ging terug komen om 5 uur en hij is er nog altijd niet.
Tranen lopen over mijn wangen met de vraag in mijn hoofd of er niks gebeurd is, of hij wel terug komt. Opeens gaat de poort open ik draai mijn hoofd om en ja daar is hij, super blij loop ik op hem af en spring ik in zijn armen en geef een kus op zijn mond, hij fluisterd in mij oor ik hou van je, ik pak hem stevig vast en zeg ik hou ook van u, je briefje was zo schattig en lief. Toen liep hij naar mijn kamer met mij in zijn armen, hij ging in het bed liggen en zo vielen we in mekaars armen in slaap.

Het meisje met een gaveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu