Hoofdstuk 32

40 1 1
                                    

Pov Evi

Ik doe mijn ogen open maar alles is kei wazig, ik probeer te kruipen naar de deur maar ik voel me zo zwak.
"Komaan Evi je kan het geef niet op" denk ik in mijzelf, maar wanneer ik bijna bij de deurklink ben. Zie ik een klein vlammetje vliegen het is fel lichtblauw,

alles word zwart rondom mij ik zie alleen het lichtblauwvlammetje nog. Ineens hoor ik buiten allemaal voetstappen, ohnee het zijn weer die politiemannen ze zijn aan het vechten met Jacob. Maar ik ben nog steeds te zwak om iets te doen, met tranen in mijn ogen moet ik kijken hoe ze hem aan het slaan en schoppen zijn,

Ik sluit mijn ogen en adem heel diep in en rustig uit. Alles begint te beven en het begint ook hard te waaien, ik richt mijn krachten op de politiemannen en één voor één gaan ze neer en ik val dan flauw, Jacob ziet mij vallen en rent heel snel naar me toe. Even later word ik wakker in zijn armen, ik open mijn ogen en zie de tranen van Jacob over zijn wangen rollen. "Wat is er gebeurd?" vraag ik aan hem, maar hij geeft geen antwoord,

Hij pakt mijn hand "kom we gaan" zonder aarzelen volg ik hem.

Het meisje met een gaveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu