ADINI SEN KOY

1.bölüm "SONUNDA"

Okuldan atıldım, ve yarın çok (!) Sevdiğim yeni Okulumun ilk günü. Aman ne güzel.

----

"Yağmur hala uyanmadınmı sen bugün alışverişe çıkacağız."

Ne, ne! Alışverişmi? Ben ? Annemle? Olamaz! Annemle alışverişe çıkmak demek Acun'un iflas etmesi demek.

"Uyuyorum say anne. Asla senle alışverişe gelmem."

Evet gidemezdim. Her genç gibi bende üşengeçtim yahu! Annem tüm mağazaları tek tek geziyordu. Yani ben onla nasıl alışverişe çıkayım ki!

"Yağmur biraz daha kalkmassan, Sana alacağım iphone' u Deniz'e alırım."

Evet Deniz kardeşim. Ama bu haksızlık. Bi insan iphone ile tehtit edilirmi. Adalet ya!

"Annelerin en tatlısı hazırlandım bile ben. "

"Aferin benim güzel kızıma."

"Anne bir gün çarpılcaksın yemin ediyorum."

"Çok konuşmada biran önce hazırlan ben aşşağıdayım. "

Dolabıma doğru ilerleyip ne giyebileceğime bir baktım. Siyah şort ve beyaz sporcu atleti giyecektim. Dolaptan çıkarıp hemen giymeye başladım ve makyaj yapmadan aşşağıya
indim.

O ızdıraplı gün başlıyordu işte.

----

"Anne yetmezmi? Hadi artık eve dönelim."

Tam üç saattir alışveriş yapıyorduk, ve daha üst kat vardı.

"Kızım üst kat var daha ne bu telaş."

"Off."

Öldüm, bittim ben. Allah'ım sen yardım et.

----

Ve sonunda beş saatlik alışveriş sona erdi. Bekle beni pijamalarım!

"Anne ben odama çıkıyorum."

"Yağmur, laptopunu alabilirmiyim?"

Yağmur mu? Allahım bu ne zaman bırakacak bana Yağmur demeyi. Ablasıyım be ben onun.

"Abla demediğin için alamassın Deniz."

"Anne ödevim var ve ablam bana laptopunu vermiyor."

Vay ayı suratlı! Sömestır tatilinin son günü ödev yapmayacağından adım gibi eminim. Ayrıca ödevde vermiyorlar bunlara. Ama benim saf annem anlamıyor.

"Yağmur! Kardeşine ver şu leptopu."

Oflaya puflaya laptopu götürdüm yanına. Bana o sinsi gülüşünden yollayıp odasına çıktı. Tabi bende kendi odama gittim. Ama benim adımda Yağmursa gününü göstereceğim ona.

Pijamalarımı giyip Deniz'in odasına sessizce girdim. Laptopta kendi facebo- oha oha lan bu çocuk benim facebookumu nerden biliyor!

Aşşağa inip annemi aramaya başladım.
Heh!

"Anne Deniz ödevinde bişeyi anlamamışta, bi bakarmısın."

"Tamam kızım"

Ve annemle beraber Deniz'in odasına girdik.

"Anne senin çok güvendiğin(!) oğlunun ders çalıştığı yok gördüğün gibi."

"Anne sen uyumadınmı ya."

"Uyumadım eşşek sıpası birdaha sana laptop yok."

"Ama an-."

"Bencede anne çok haklısın. Alayım laptop'u Denizcim."

Bana o korkunç sandığı ama aslında korkunç olmayan bakışını attı.

"Sonra görüşeceğiz Deniz. Benim faceme girmenin hesabını sorucam."

"Off onudamı gördün ya sen?"

"Tabiki. Neyse yarın okul var ben gidiyorum."

Odama geçip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

---
Müdür sınıfımı vermişti. Ve sınıfıma gidiyordum.

Heh 12-C buldum işte! Sınıfa girdiğimde herkez kendi halindeydi. Bende boş bi sıra bulup oturdum. Kimseyi tanımıyordum ve bu beni sıkıyordu.

Zilin çalmasını beklerken yanıma biri geldi ve kulağıma eğildi .

"Sonunda seni buldum Yağmur."