Szczęśliwa? / MultiGameplayGuy

Rozdział 4

17 września 2015

*Michał*

Byliśmy wczoraj z małym u lekarza, który stwierdził, że ma zapalenie oskrzeli. Stąd ta gorączka, do której potem doszedł kaszel. Przepisał mu antybiotyk, syrop przeciwgorączkowy i jakieś leki osłonowe. Patrycja na szczęście uspokoiła się już trochę, chociaż jak się na nią popatrzę to widać w niej niepokój. Rozumiem martwi się o zdrowie Alanka. Ja również, ale nie pokazuje tego tak bardzo.

Mamusia usypia malca, więc mnie przypadło sprzątanie i gotowanie obiadu. Podczas sprzątania zadzwonił do mnie stary przyjaciel z pytaniem czy nie spotkałbym się ze starymi znajomymi. Nie odpowiedziałem mu, bo przecież mam chore dziecko i muszę o tym porozmawiać z żoną.

- Nareszcie zasnął. – usłyszałem jej głos za swoimi plecami, a po chwili poczułem jak wtula się w nie.

- Jak się czujesz? – zapytałem z troską w głosie.

- O wiele lepiej niż wczoraj.

- Cieszę się bardzo z tego powodu.

- Dziękuję, że jesteś, bo gdyby nie ty to bym sobie nie poradziła. – odwróciłem ją, bo chciałem jej spojrzeć w te jej piękne oczy.

- Dałabyś sobie radę, bo jesteś silna. – zacząłem. – Nigdy nie znałem silniejszej dziewczyny. Jesteś najlepsza.

- Mówisz tak tylko, bo mnie kochasz.

- To też, ale taka jesteś i w takiej tobie się zakochałem. – pocałowałem ją. Ona jest wszystkim co najlepsze, gdyby nie ona to nie wiem co by ze mną było.

- Słyszałam, że ktoś do ciebie dzwonił, można wiedzieć kto.

- Starzy kumple chcieli się spotkać, wiesz takie spotkanie po latach, ale powiedziałem, że muszę najpierw porozmawiać z tobą, bo Alanek jest chory i muszę... - położyła mi palec na ustach, żeby mnie uciszyć.

- Idź, też ci się należy trochę odpoczynku. Tylko obiecaj mi, że nie zrobisz nic głupiego i wrócisz na noc, dobrze?

- Oczywiście, że wrócę. – myślałem, że nie pozwoli mi iść, ale i tak wiem, że będzie się martwić.

- Kocham Cię.

*************************************************

Kolejny rozdział leci do Was. Mam nadzieję, że się spodoba.