He's back

Chapter 16

Alexandra's POV

Of all places nde ko ineexpect na doon ko ulit sya makikita. Oo sigee. Aaminin ko na gustong gusto ko syang makita pero nde yung ganito na biglaan. Nde yung makikita ko pala sya pero nde ko alam. Gusto ko yung isasabe man lang saken. Pero baket sila Kuya nde sinabe saken? Yun lang kase yung pinagtataka ko. Kaya nga siguro ayaw nila sabihin kung sino yung best man dahil si Zach nga yon. Dapat kase sinabe nila saken na sya e. Atleast man lang na napaghandaan ko yung araw na to kung paano ko sya haharapin pero nde eh! Alam nila kung gaano kasakit yung nararamdaman ko. Lalo na nung makita ko sya na may kasamang babae. Yung babaeng kapatid ni Brianna. Yun ba yung dahilan kung bakit nde nila sinabe?! Nde sapat yon na rason! Dahil kelan lang nung nakita ko sila. Imposibleng noon lang nila sinabihan si Zach para maging best man ni Kuya. Akala ko ba nde ako hahayaan ni Kuya pero baket nya ginagawa saken to? Ang nde ipaalam na sya yung best man?! Huminto yung kotse dito sa resort kung saan ako nasaktan at naging masaya. Yung resort kung saan ako nandoon kahapon lang. Lumabas ako ng kotse at naglakad na papunta sa kung saan. Hanggang sa dalin ako ng paa ko sa tapat ng isang tree house. Umakyat ako sa hagdan na nakaladlad na nagmumula sa taas. Pagkaakyat ko ay nakita ko yung mga picture namen, yung mga laruan namen at mga iba pa. Umupo lang ako sa sofa don habang patuloy pa din ang pagtulo ng mga luha ko habang nililibot ko ang paningin ko sa loob ng tree house na to.

Zachary's POV

"We should follow her. Nde naten alam kung ano ang pwedeng mangyari sakanya" Sabe ni Ate Zoey

"But how about the program Zoey and Axel?" Tanong nung nag ayos ng kasal nila pati don sa reception

"You guys can continue the program without the both of us. The life of my sister is important too" Sabe ni Kuya Axel

"Yes. You can continue the program without us. So we better go now. Zach! Come on" Sabe ni Ate Zoey kaya tumakbo na nga kame palabas ng simabahan at sumakay sa kotse na sinakyan ni Kuya Axel kanina.

"I think I know where she is. I think she's in the resort right now" Sabe ko sakanila dahil yon lang naman ang pwedeng puntahan ni Xandra dito sa Tagaytay. Pagkasabe ko non ay dinalian na ni Kuya Axel ang pagdrive sa sasakyan papunta sa resort nga nila dito.

Pagkadating namen doon ay bumaba na agad kame sa kotse at tumakbo papunta dun sa rest house. Pagkapasok namen ay agad namang tinanong nila Kuya Axel sa nagbabantay dito kung nagpunta o andito nga daw si Xandra. Kaya lang ang sagot samen ng nagbabantay ay wala daw at nde naman daw nagpunta si Xandra dito kanina. Hayss. Xandra asan ka na ba? Si Kuya Axel ay naglakad na papunta sa isang single sofa para umupo at hinilamos yung kamay nya sa mukha nya habang eto namang si Ate Zoey ay patuloy lang sa pagpapabalik balik ng paglakad dine sa harapan ko. Ugh. Lumabas nalang muna ako dito sa guest house para maglakad lakad at para makapag isip isip na din ako kung saan nga ba pwedeng pumunta si Xandra. Habang naglalakad ako ay may nakita ako na kung ano sa nde kalayuan. Lumapit ako don ng konti pa para makita o malaman kung ano man yon. Ng makita ko ay oo nga pala. Baka nga andon si Xandra. Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa makakaya ko. Ng makarating ako duon ay humawak na ako sa hagdan at nagsimula ng umakyat doon. Ng maka akyat ako ay nde nga ako nagkamali at nakita ko sya dito hawak yung mga litrato na kuha naming dalawa nung kame ay mga bata pa. Sa mga naririnig ko na hikbi nya ay halata umiiyak sya kanina pa. Ang babaeng mahal ko umiiyak ng dahil saken. Ang saket lang isipin na dahil saken kaya sya umiiyak, kaya sya nassaktan. Siguro naramdaman nya yung presensya ko dahil tumingin sya dito sa gawi ko. Kung kanina yung mga mata nya ay makikita mo ang sakit, ang lungkot na nararamdaman nya. Ngayon nde na, makikita mo sa mata nya ang biglang panlalamig ng mata nya. Siguro nga ito ang naging epekto sakanya ng nagawa ko sakanya.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong nya saken gamit yung malamig nyang boses habang nakatingin pa din ng malamig saken.

"Xandra, Im sorry. Sorry sa lahat ng nagawa ko. Sorry sa pang iiwan ko. Ginawa ko lang yon para satin, para sayo. Para nde ka na mahirapan sa sitwasyon ko. Ayokong pati ikaw ay mahirapan sa bagay na ako lang dapat ang mahirapan" Sabe ko sakanya dahil yon naman ang gusto ko. Ayoko syang mahirapan sa bagay na ako naman ang may kasalanan.

----------

Yipeee! Hahahaha! Finally. Enjoy reading guys. Grabee. Kanina yan lang ginagawa ko pag wala naman ako masyado gagawin sa school. Syempre ganon ko kayo kamahal. Hahaha! Err. Tama na muna ang love aral muna. Lol. Enjoy reading and please dont forget to vote ;)