Kafayı yemiş olmalısın.

34 2 2
                                    

MÜLTİMEDİA=HAZAL BEKTAŞ

Olaylar olmuştu bir kere.Ne yapman gerekiyordu. Sadece Susup insanları dinlemek en iyisiydi.

"Kızım Hazal ı red ettiğine göre kesin sevgilisi var çocuğun yazık oldu ya benim hayallerim vardı" yanımdan geçen kızların konuşmasına gülümsedim. Annem bana hep "kendini fazla zirvede görüp umutlara kapılma çünkü hayal kırıklığı yaşadığın zaman toparlanman zor olur kızım" derdi.

Hiç anlamazdım ne demek istediğini tâki liseye başlayana kadar. Kendimi fazla zirvede görmektense en alçakta görmeye her zaman hazırım. Şuana kadar böyle bir şey olmadı. Olmasını da istemiyorum.

"İyi ki kendisine zarar vermedi" ahh şu her şeye maydanoz olan insanlar. Hiç bir şeyi bilmeden karışıyorlar.

"Hey! Beni dinlesin herkes" Diyip ayağa kalktım o sırada rüzgârla göz göze geldim. Gülerek gözlerimi devirdim. "Evet ne mutlu bana bazılarınızın egolarını tatmin ettim" diyip rüzgara baktım. ve devam ettim. "Bazılarınızın ise ağzına 1 yıllık dedikodu verdim" dedikten sonra bu sefer suzanlara baktım.

"Ve diğerlerinde hayallerine karanlık oldum. Şimdi hepiniz mutlumusunuz? Bende bir insanım bende diğer herkes gibi red edilebilirim. Bunu abartacak ne var? Sizi anlamak çok zor. Okulun zeki kızı olarak kimseyle çıkmamamış ve red edilmiş olmam sizi neden bu kadar ilgilendiriyor? Hem hazal bencil in teki o hic bir şeyden anlamaz diyodunuz simdi de red edilince yazık mı oldu bana? Emin olun egolarınızı tatmin etmek icin burada değilim " diyip etrafıma baktım.

Bu konuşma onların ağzının kapanmasını yarar inşallah. Yürümeye başladım. Rüzgarların olduğu yerden geçtim. O sırada rüzgar bir anlığına bana baktı. Ben ise ona bakmadan devam ettim.

Olayların oluşundan 2 gün geçti ve herkes hala beni konuşuyor. Sıkıcı olmaya başlamıştı. Okulun bahçesinde bir ağacın altına oturup. Basımı ağaca yasladım.

Yanıma birisinin oturmasıyla yanıma baktım. Rüzgarın yanın da dolaşan çocuktu.

"Meraba ben kerem" dediğinde bende aslı dememek için kendimi zor tuttum "Kendimi tanıtmama gerek yok öğrenmişsindir." dedim. Basını salladı.

"Duyduğuma göre zekiymişsin ve daha kimseyle çıkmamışsın" dediğinde soru mu yoksa değilmi anlamış değildim. O yüzden "evet" dedim dediklerini onaylayarak.

"Peki neden Rüzgara çıkma teklifi ettin" dediğinde güldüm. "Çünkü benim red edilmem lazımdı. Ve bu kişi de rüzgardı direk uzatmadan red edicek birisi yani öyle birisine benziyordu ve doğru da çıktı tahminim." dediğim de bu sefer o güldü.

"Kim red edilmek ister ki?" dediğinde. "Ben" dedim ve sustu. "Kafayı yemiş olmalısın" dedi. Bir şey demedim kafayı yemiş olabilirim.

"Neyse sonra görüşürüz" diyip. Gitmeye başladım.

KEREM'İN AĞZINDAN

Kızın konuşmasından sonra rüzgara baktım. Pek fazla takmamıştı. Açıkçası etkilemiştim. Kız hem güzeldi. "Eee rüzgar ne yapmayı düşünüyosun" dedim. Bana bakmadan cevap verdi.

"Sen gidip kızın ağzından laf alıcaksın şimdi ben seni arayıcam ve sende telefonu kapatmadan kızla konuşacaksın. Bizde ne olduğunu öğrenicez." Dediği mantıklıydı kızı takip edip. Yanına gittim.

****

"Neyse sonra görüşürüz" dedi ve gitti Cebimde ki telefonu çıkarıp. "Oldu mu" dedim. Bir şey demeden telefonu kapattı. Kaba herifin tekiydi daha kardeşine nasıl davranıcağını bile bilmiyor bide okul 2.si oluyor.

HAK ETTİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin