4.BÖLÜM

6 2 0
                                    

Eve doğru yürüyorduk. Birden karşımıza kırmızı renkli spor araba gelip yolumuzu kesti. Bu Volkandı. Yasemin' in yüzü gülüyordu. Volkan arabasından inip bizim yanımıza geliyordu.
-Selam kızlar! İsterseniz gideceğiniz yere kadar sizi bırakıyım sizi.
Ben yüzümü ekşitmiştim. Yasemin heveslenerek;
-Ayy! Valla çok iyi olur. Zaten benim de bacaklarım ağrıyor Volkan bey!
Yasemin' in kolunu sıktım. O da "ne var?" Anlamında bana bakış attı. Yasemin;
-Volkan bey siz gerçekten de çok iyisiniz.
Volkan gülerek, arabanın aynasından bana baktı;
- Doğrudur çalışanlarıma değer veririm.
Ben kaşlarımı çatarak Volkan' a baktım;
-Pardon birşey sorabilir miyim?
Volkan, kendini beğenmiş tiplere girerek gülmeye başladı;
-Tabii sor.
-Sizin çıktığınız, sevdiğiniz biri falan yok mu?
-Şu ana kadar 100 kişiyle çıktım.
Şaşırmıştım. Bu kadar kişiyle çıkmasına.
Sözüne devam etmişti;
- Şuan aklımda biri var. Onunla birlikte 101 olur herhalde.
-Ya! Çok güzel. Gerçekten de çok güzel.
-İşte geldik kızlar.
Yasemin birdenbire yapmacık gülüş attı;
- Çok teşekkür ederiz Volkan bey!
-Ne demek Yaseminciğim. İyi geceler Rüya!
Bana mı demişti?
-Hee! İyi geceler Volkan bey!
Yasemin'i çekiştirdim. O da indi. Volkan arabanın içinden el salladı.
Bana mı sallıyor sanki?
-Duydun mu Rüya ? Bana "Yaseminciğim" dedi.
Duydum Yasemin.
Acaba bu tipsizin neresini sevdi. Bu kızı anlamak çok zor gerçektende.

HAYATIMIN AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin