Πάντα Θα Εισαι Εσυ

Κεφάλαιο 1ο

3 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ

Το πρόσωπό του αγριευει και τα μάτια του γουρλωνουν

"Γιατί ρε Μάγια;" Ψιθυρίζει ηττημένος
Τον κοιτάζω μπερδεμένη και δεν απαντώ στην ερώτηση του

"Γιατί γαμωτο σου;" Φωνάζει και σηκώνεται έξαλλος από τον καναπέ

"Τι εννοείς;" Ρωταω ακόμα μπερδεμένη

"Γιατί το ειπες με αυτόν τον τρόπο, γιατί το ειπες ενω ήμουν μακριά, αυτο εννοώ την τρέλα μου" η φωνή του δυναμωνει ανεξέλεγκτα

Τόσο λάθος έκανα;

Τσιμπαω τα μπουτια μου με τα νύχια μου και προσπαθώ να καταλάβω για έχει θυμώσει τόσο πολυ. Δεν με θέλει πραγματικα και προφανως τωρα φοβαται ότι θα τον αποκληροσουν ή κατι τετοιο. Εγω τελικα τον αγαπησα, εγω ένιωθα τόσα πολλά.

"Μιλα μου γαμωτο" Ή φωνή του δυναμωνει στις σκέψεις μου και το σώμα μου τρανταζεται από την ένταση

Αναστεναζει και γονατιζει μπροστά μου

Γιατί δεν μ' αγαπά;

"Γιατί το ειπες ενω δεν ήμουν μπροστά;" Ρωτάει για τελευταία φορά

"Γιατί δεν αντεχω άλλο" λέω και ξεσπαω σε κλάματα

Το εσωτερικού εγώ μου καταρρέει προσπαθώντας πολυ ώρα να συγκρατηθεί

"Τι δεν αντέχεις Μάγια;"λέει δυνατά

Τι έκανα λάθος και μου μιλάει έτσι;

"Τα πάντα" Φωνάζω κακ σηκωνομαι απότομα πάνω

"Τα πάντα δεν αντεχω, είμαι παιδί, είμαι 18 και δεν έχω έλεγχο. Ξέρω ότι έκανα το σωστό εσυ όμως προσπαθεις να με βγάλεις λαθος. Βαρέθηκα Μάνο, πως αλλιώς να το πω βαρεθηκα" Φωνάζω σαν τρελή και έρχεται κοντά μου

"Δεν έκανες το σωστό Μάγια, εξέθεσες τον εαυτό σου και την σχέση μας. Και επιτέλους σταματα να μου τα πρήζεις, το ξέρω ότι είσαι μικρή,το καταλάβαμε "Φωνάζει και αυτός

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και του χαμογελαω ειρωνικά και κάνω άκρη για να πάρω τα πράγματα μου

Τα μάτια του καρφώνονται στον τρόπο που θελω να το αφήσω

Μετακινουμαι γρήγορα με σκοπό να φύγω όσο πιο γρήγορα από το σπίτι του

"Όχι , μην με αφήνεις Μάγια "φωνάζει και τρεχει σε εμένα

"Σε παρακαλώ" Βάζει τα κλάματα και με αγκαλιάζει με δύναμη από την μέση μου σηκώνοντας το σώμα μου

"Μάνο ασε με " λέει ψυχρά και τον σπρώχνω

Τον κοιτάζω με παράπονο και απογοήτευση και εκείνος καταλαβαίνει ότι δεν αντεχω

"Αλήθεια σαγαπαω, συγγνώμη μωρό μου, ήθελα να ήμουν και εγώ εκεί γιατί δεν ήθελα να σε πειράξει κανένας για αυτο, συγγνώμη Μάγια μου " λέει σαν να είναι τα τελευταία λόγια της ζωής του, τόσο σημαντικά

"Θέλω χρόνο" λεω και κινούμαι για να φύγω

"Μαγαπας; Πες το μου " λέει γρήγορα

"Σαγαπαω αλλά εσύ μάλλον όχι "

"Σαγαπαω πολυ Μάγια αλήθεια " ψιθυρίζει στο μέτωπο μου και με φιλάει

" Και εγώ σαγαπαω αλλα με τρομάζεις και θέλω χρόνο" λέω και το έχω μετανιώσει ήδη φρικτά

"Συγγνώμη, σαγαπαω" λέει προσπαθώντας να με κρατήσει

"Σε παρακαλώ Μανο " λέω και επιτέλους φεύγω

Επιτέλους γιατί δεν θα κυλισω ξανά σε αυτόν

Πρέπει να σκεφτώ την συμπεριφορά του