Κεφάλαιο 7ο

173 13 0
                                    

Οι μέρες κυλάνε γρήγορα και συνειδητοποιήω ότι μου λείπει

Αδελφέ μου, μου λείπεις

Και ο Μάνος μου λείπει

Ωω ποσο μου λείπεις αγάπη μου. Ανασαινω και το στήθος μου ανεβάζει και κατεβαίνει. Επιτέλους αισθάνομαι ότι αναπνέω, όταν σε σκέφτονται αγάπη μου αναπνέω

Απριλης σημερα. Οι μέρες κυλάνε γρήγορα. Τέσσερις μήνες πέρασαν από οταν χαμό του αδελφού μου και εφτά απο τότε που ειδα την αγάπη μου

Το σώμα μου τρανταζεται για ακόμα μία φορά σήμερα, δεν ξέρω γιατί

Ο εγκέφαλος μου δίνει εντολή να πιάσω το κινητό μου στα χέρια μου. Ξέρω ότι δεν θέλω το κινητό μου αλλά δεν το ελέγχω

Τον πήρα τηλέφωνο

Ωω θεέ μου τον πήρα τηλέφωνο

Αρχίζω να κλαίω μόνη μου στον καναπέ μου, στο άδειο μου διαμέρισμα.

"Μάγια" ή φωνή του ακούγεται δύσπιστη και εγω κλαιω, φωνάζω και τραβάω τα μαλλια μου

"Μάνο μου" ψιθυριζω μέσα στο ξέσπασμα μου

"Εισαι καλά;" εγώ να ακούσω την φωνή του 7μηνες

"Σαγαπαω" λέω με κλάματα

Δεν ξέρω γιατί κλαίω, μεσα μου είμαι ψυχρή, πρώτη φορα κλαίω

"Μάγια μου" η φωνή του ακούγεται δυνατά στο κεφάλι μου ,ηρεμω

Παίρνω βαθιές ανάσες και αναπνέω

"Γιατί έφυγες χωρίς να μου πεις ένα αντίο;" το παράπονο στην φωνή του καταλαβαίνετε χιλιόμετρα μακριά

"Ήμουν έγκυος" ή φωνή στο κεφάλι μου νικάει όπως πάντα

Το έμαθε με το χειρότερο τρόπο. Δεν μιλάει για περίπου δύο λεπτά και φωνάζω το όνομα του

Κατάλαβα ότι κλαίει όταν πήρε συνεχόμενες ανάσες

"Έκανες έκτρωση;"Λέει με δυσκολία και κλαίει έντονα

"Γιατί; Γιατί δεν μου ειπες πράμα διάολε"φωνάζει και κλαίει

"Ελα Θεσσαλονίκη σε παρακαλώ"λέω χαμένη στον κοσμο μου

Το κλείνει και δεν ξανά παίρνω τηλέφωνο

Πως έγιναν έτσι τα πράγματα;
Ή σχολή ευτυχώς μου αποσπα την προσοχή

Δεν έπρεπε να κάνω έκτρωση

Όχι , όχι δεν έπρεπε

"Ήρθα" φωνάζει ο Θάνος και κάθεται δίπλα μου

Πάντα Θα Εισαι Εσυ Où les histoires vivent. Découvrez maintenant