Πάντα Θα Εισαι Εσυ

Κεφάλαιο 3ο

Πέντε μέρες εχω να τον δω

Πέντε

Σκουπίζω τα μάτια μου και γυρίζω πλευρά. Τα μάτια μου είναι καρφωμένα στο ταβάνι και το στομάχι μου με πεθαίνει

Θέλω να βγω και η Ανθή έρχεται σε δύο μέρες. Ή ώρα δώδεκα και αντί να διασκεδάζω κλαίω την μοίρα μου. Ακόμα και η μάνα μου βγήκε με τον δικό της.

Ο πατέρας μου έμαθε για τον Μάνο, για αυτό με πήρε. Με φώναξε και του το εκλεισα.

"Μου λείπεις κοπανε" ψιθυριζω και η κοιλιά μου ανακατεύεται

"Αρρώστησα καλοκαιριατικα" μονολογώ και μουτζωνω τον εαυτό μου

"Αα όχι, αύριο αδιαθετω " μονολογώ ξανά και συνειδητοποιήω ότι για αυτό με ποναει η κοιλιά μου

Ο ήχος από το τηλέφωνο μου με ξυπνάει από τις σκέψεις μου και τρέχω να το βρω

Ο Μάνος μου!

Πριν προλάβω να μιλήσω η φωνή από την άλλη γραμμή με προλαβαίνει. Πόσο τον αγαπάω

"Τι κάνεις απόψε;" Ρωτάει απευθείας

"Επαε στο σπίτι εσύ;" Ρωταω και εγω

"Και εγώ επαε ,σκέφτομαι να βγω με το μωρό μου, αν θέλει, και να του ζητήσω συγγνώμη που ήμουν κόπανος " μονολογεί

"Δέκτη, αλλά εγώ ζήτησα χρόνο" προσπαθώ να μην ενθουσιάστω από την φράση 'σκεφτομαι να βγω με το μωρό μου αν θέλει' και προσπαθώ να έχω σταθερή φωνή

"Δεν μου ειπες όμως αν θες να βγούμε" ή φωνή του ακούγεται σίγουρη και μου λείπει πιο πολυ

"Θέλω να κοιμηθούμε μαζί" ή φωνή μου σπαει και η ανάσα μου γίνεται βαριά και κόφτη

"Θα κάνω ότι θέλει το μωρό μου" λέει αποφασισμένος και είναι πολυ μελό αλλά είναι βράδυ και είμαι λίγο ευαίσθητη χωρίς λόγο

"Δεν το πιστεύω ότι είμαι εδώ μαζί σου"

"Δε πιστεύω ότι μου εφαγες το φαι"

2ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ

"Άνθη μου" Φωνάζω και τρέχω να την αγκαλιασω

"Μου ελειψες" λέει και μου δαγκώνει την μυτη μου

Χαχανιζω και της βγάζω την γλώσσα

Προχωράμε για στο αμάξι και χαιρετάει τον Μάνο

"Πάμε για μπάνιο;" Ρωτάει και γνέφω

"Πάμε σπίτι να αφήσεις τα πράγματα και να ντυθουμε" λέει και κοιτάζω τον Μάνο

"Θα έρθεις;" Ρωταω με την ελπίδα να πει ναι

Ξέρω ότι δεν θα πει ναι

"Νομίζω πως είναι καλύτερα να μην έρθω" λέει και χωνει το ελεύθερο χερι του στα μπουτια μου

"Ναι καλά σου λέει, ακόμα δεν ήρθα θα κραταω φανάρι, από αύριο μάναρια μου " μονολογεί ή Ανθή από πίσω και ο Μάνος γελάει δυνατά

"Που την βρήκες ρε Μάγια;" Λέει γελώντας

"Ασε ρε " λέω μαζί με την Ανθή και γελαμε

Τηλεπάθεια παιδιά!

"Εγώ τελειωσα εχθες, τώρα είναι σειρά σου " συλλογίζεται η Ανθή

Ξέρει τον κύκλο μου πιο καλά από εμένα

"Ήταν για σήμερα αλλά πάλι θα τρελάθηκε" λέω και με κοιτάζει

"Πως και έτσι;" Ρωτάει σοβαρά

"Εντάξει και εσύ μία μέρα άργησε, ούτως ή άλλως δεν έχει τελειώσει η μέρα " την πειθώ και το αφήνει

"Εσκασα" λέει και κατευθυνεται στην θάλασσα

"Έρχομαι " λέω και την ακολουθώ