Πάντα Θα Εισαι Εσυ

Κεφάλαιο 5ο

Πιεζω δυνατά τις παλάμες μου στα αυτιά μου και τσιριζω δυνατά

"Δεν θέλω παιδιά!" Φωνάζω έξαλλη

Ψεμα

Θέλω παιδια, πόσο μάλλον τα δικά του παιδιά, αλλά δεν μπορούμε. Όλοι είναι εναντίον μας και είμαι μικρή. Θελω να σπουδάσω και να ζησω. Ο Μάνος ούτε να συγκατοίκισουμε στη Θεσσαλονίκη δεν θέλει

Το δεξί μου χέρι τρέμει και το χτυπάω με δύναμη στο πόδι μου για να εκτονωθω

"Μάγια ηρέμησε, θα παθεις κρίση " η Ανθή αγκαλιάζει με δύναμη τους ώμους μου με τις παλάμες της

"Κλαψε τωρα,μπροστά μου, ξέρω ότι δεν θες να κλάψεις μπροστά του, κλαψε" λέει στοργικά και απαιτητικά, πριν προλάβω να σκεφτώ το οτιδήποτε, πριν προλάβω να συγκρατηθω, αναρωτιέμαι γιατί;

Γιατί να συγκρατηθω;

Έχει δικιο πρέπει να λυγίσω, για να πάρω δύναμη. Ενα ξέσπασμα, θα σου επιτρεψει να βρεις την μετέπειτα δύναμη και αυτοσυγκράτηση

Τωρα είναι η ευκαιρία μου να σπασω, τώρα που δεν είναι κανείς παρά μόνο ο αιώνιος σύντροφός μου. Ή Ανθή.

4Μερες μετά.

"Είμαι έγκυος" ψιθυριζω στον ολόσωμο καθρέφτη και χαϊδεύω διστακτικά την κοιλιά μου κοιτάζοντας το γυμνό μου σώμα

Κατευθυνομαι στην ντουλάπα μου και ανοίγω το συρτάρι με τα εσώρουχα

Φοραώ τα εσώρουχα μου και παίρνω μία ξεχασμένη μπλούζα του Μάνου

Είναι άσπρη με μαύρα μανίκια και με μαύρα κουμπιά στο στερνό του

Φοραώ ενα μαύρο σορτσάκι και βαζω τα all star μου

Κοιταζομαι ξανά στον καθρέφτη και παίρνω το κινητό στα χέρια μου

"Μπορείς να το κάνεις" ψιθυριζω ξανά και φεύγω από το σπίτι

"Ελα μικρή" λέει μουγκριζοντας  ο αδελφός μου από την άλλη γραμμή

"Γεια σου Νίκο" λέω σιγανα

"Θέλω να σου πω κάτι αλλα θα μείνει μεταξύ μας, οπότε σεβασου ότι σε εμπιστεύομαι"

Ή φωνη μου είναι σταθερή καθώς περπατω στους δρόμους του Ηρακλειου

"Σε ακούω " Ακούγεται το ίδιο σταθερός και αμίληκτος με εμένα καθώς καθαρίζει την φωνή του

"Ωραία, λοιπόν εγώ" ξεροκαταπινω και παίρνω μία βαθιά ανάσα

Φαντάζομαι ότι είμαι ξανά μόνη μου στον καθρέφτη. Μόνη, κοιτώνας το σώμα μου, παρατηρώντας την κάθε λεπτομέρεια.Ψιθυριζω ξανά σαν το μυστικό μου σαν να είμαι μόνη