Κεφάλαιο 9ο

140 13 0
                                    

"Μάγια σε παρακαλώ" η Ανθή φωνάζει αγανάκτησμενη

"Ελα Μάγια πρέπει να βγεις από το καβούκι σου" ο Θάνος λέει και με τραβαει απο το χέρι

"Δεν θέλω να βγω" φωνάζω και πεισμωνω

"Μάγια" φωνάζουν και οι δύο

"Όχι" λέω απλά

"Γιατί ρε κοριτσάκι μου;" λέει η Ανθή

"Θα είναι ωραία ρε Μάγια! Εσένα που σου αρέσει και το τραγούδι, θα είναι κάτι διαφορετικό" λέει ήρεμα ο Θάνος
"Μα δεν θέλω να πάω στα γαμω εγκαίνια" λέω χωρίς να φωνάξω και τραβάω τις λέξεις

Εδώ και μία ωρα μου τα πρήζουν να πάμε σε κάτι εγκαίνια ενός καταστήματος με δίσκους και παλιά άλμπουμ

Δεν θέλω να βγω από το σπίτι!

"Αν βγεις τώρα δεν θα σε ξανά ενοχλήσουμε" προτείνει ή Ανθή

Το σκέφτομαι λίγο και απλά λέω όχι

"Εντάξει θα έρθω" γαμω με τουμπαρε πάλι


''Παμε να φυγουμε βαριεμαι'' Ακουω τον Θανο να παραπονιεται 

Τους εχω αφησει πισω μου και εχω χαθει στις απιστευτες και εκατονταδες συλλογες απο δισκους 

Συνδιαζει ροκ, μεταλ, τζαζ, κλασσικη μεχρι και μπαροκ

Οπως ακριβως η αγαπη του Μανου μου συνδιαζεται με το παθος μου για αυτον 

Που να βρισκεται η αγαπη μου τωρα;

Το σωμα μου κινειται προς τα αριστερα και τα ματια μου ειναι καρφωμενα στους δισκους, με σταματει ομως ενα σωμα και εκφραζει τον ξαφνιασμο του με πιανει απο τους ωμους

''Συγγνωμη ημουν αφηρημενη '' Λεω και σηκωνω το κεφαλι μου για να τον δω καλυτερα

''Εγω ευχαριστω που ησουν αφηρημενη'' λεει με υπονοουμενο 

Στριφογυριζω τα ματια μου και του χαμογελαω

''Περικλης'' Λεει και γελαει σιγανα 

''Μαγια'' απανταω 

''Δεν εκανα καλη εντυπωση, ετσι δεν ειναι;'' Τωρα γινεσαι λιγο καλυτερος

''Οχι και τοσο αλλα οσο μιλας τοσο φτιαχνεις την  εικονα σου'' Λεω και ακουω τον εαυτο μου μετα απο πολυ καιρο να απαντα ευγενικα

''Να συνεχισω τοτε '' λεει και με κοιταζει γλυκα

''Μαγια ερχεσαι;'' λεει ο Θανος και μολις επεξαργαζεται το γεγονος οτι κοινωνικοποιουμαι λεει πως οτι χρειαστω να τον παρω τηλεφωνο 

''Τι λες να παμε μετα για εναν καφε;'' Προτινει ο γοητευτικος νεαρος

Δισταζω λιγο και τραυλιζω 

Και ο Μανος μου;

''Μαγια; '' Ο Περικλης με συνεφερει

''Ναι παμε '' λεω αλλα δεν το μετανιωνω 

Ειναι Δεκεμβρης μηνας και ειναι ακομα μια χρονια που δεν ενθουσιαζομαι για τα Χριστουγεννα. Γιατι  να χαρω και φετος; 

Εχασα τον αδελφο μου

Εχασα τον εαυτο μου

Τον αντρα που αγαπαουσα, το παιδι μου 

Γιατι σε εχασα παιδι μου; 

''Μαγια εισαι καλα;''

''Ναι, συγγνωμη'' λεω ενω περπαταμε στο κεντρο

''Τι σκεφτεσαι;'' Με ρωταει με ενδιαφερον 

''Ειναι πολλες πληροφοριες Περικλη για σενα'' λεω σιγουρη 

''Αντεχω'' Με δοκιμαζει 

''Ασε με να σε γνωρισω καλυτερα κια θα τα μαθεις ολα'' Τον κοιταζω και μου γνεφει χαμογελαστα


Καθομαστε σε μια καφετερεια και παραγγελνουμε

 Λοιπον τι θα κανεις; Ειναι 28 Δεκεμβριου δεν θα φυγεις ;'' Με ρωταει 

''Θα κατσω Θεσσαλονικη ειναι πολυ μπερδεμενα τα πραματα πισω μου '' εξηγω χωρις να δωσω παραπανω πληροφοριες

''Εσυ;'' Τον ρωταω

''Εγω ειμαι απο εδω οποτε δν χρειαζεται να παω καπου'' Μου εξηγει και αυτος 


Η ωρα περασε ευχαριστα μαζι με τον Περικλη 

Περικλης, τοσο ομορφο ονομα

Γυριζω σπιτι και ναι ηταν ωραια μερα !


Αλλα ο Μανος μου; 

Θελω να ειμαι με τον Μανο  μου αλλα εχω να τον δω 4 μηνες 

Μηπως πρεπει να συνεχισω την ζωη μου;

Και αν ναι τι πρεπει να κανω; 

Μανο ελα ξανα στην ζωη μου 

Εγω εσενα αγαπαω, Μανο θα γεννουσα το παιδι μας , Θα σαγαπαω για παντα 

Για ολα αυτα που περασαμε ελα και κανε με δικη σου ξανα, επισημα

Ειμαι δικη σου, ανεπισημα

Πάντα Θα Εισαι Εσυ Onde histórias criam vida. Descubra agora