*1.Bölüm *

176 3 0
                                    

    Herkese merhaba ilk hikayemle sizlerleyim bunu yazmak ve daha önemlisi sizlerin beğenebilmesi için çok uğraştım diyebilirim inşallah hepiniz beğenirsiniz ,okuduktan sonra görüşlerinizi bildirir ,oy verirseniz çok mutlu olurum Hepinizi kocaman öptüm...İyi okumalar:)))

Soğuk bir kış günüydü... Akşamüstüydü ve sonunda bugün de bitmisti.Rahat rahat eve gidiyordum,havanın soğuk olduğunu burnumun kızarmasından herkes kolaylıkla anlayabilirdi.Ellerimi ceplerime soktum ve biraz ısınmayı ümit ettim.Ev ile lisenin mesafesi çok az olduğu için yürümeyi tercih ediyordum.Ama bugün bu kadar soğuk olacağını tahmin etmemiştim.Böyle düşünüyordum kendi kendime ve eve varmak üzereydim ,derken bizim mahallenin sonunda bir çığlık sesi duydum ardından "imdat" sesleri de gelince merak ettim ve sese doğru gittim, yüzlerini az çok az gördüm.Birini dövuyorlardi ben de hızlı adımlarla oraya doğru yürüdüm. " Napıyorsunuz siz ? Bıraksanıza adamı" dedim ve kendi kendime şaşırdım o.O nerden bulmustum bu cesareti orası meçhuldü. 4 kişiydiler ve isteseler beni tanınmaz hale getirebilirlerdi,ama belliydi çok dövdükleri ve bana kısa bir bakış atarak uzaklaştılar oradan.Ben,hemen adama baktım .Yolun ortasına serilmişti ve hemen kaldırıma doğru çektim. Bu arada hızlı hızlı soruyordum"İyi misiniz ? "Bir şeyiniz var mı" diye. "İyiyim  ben"dedi ve tekrar devrildi .Kolu ve yüzü kanıyordu ,ağzı da kan içindeydi hemen ambulans çağırdım ve hastaneye birlikte gittik.Yoğun bakıma aldılar...

2 buçuk saat geçmişti..Ben doktordan bir haber bekliyordum ve kendime artarda sorular soruyordum." Benim burada ne işim var,napıyorum ki ben..2 buçuk saattir tanımadığım birini bekliyorum..."Haa dur anneme mesaj çekeyim merak etmesinler boşuna .Anne ben hastanedeyim , korkma hemen! bana bir şey olmadı yolda bir adamla karşılaştım dövmüşler sanırım onu getirdim hastaneye ,yarım saat -bir saate gelirim ..Derken doktor odadan çıktı."Hastanın yakını siz misiniz ?"  "Evet , yani ben buldum sokakta." Anladım ,hastanın durumu ağır, çok kan kaybetmiş ve acilen 0 RH+ kana ihtiyacımız var .Düşündüm ve benim kanımla aynıydı. "Ben verebilirim aynı benimkiyle." dedim heyecanla Harika hemen hemşire hanımla gidin,o sizi yönlendirsin...

Hemşireyle birlikte gittim, kanımı almaya başladı,bir paket vardı ve onun içine doluyordu.Korkuyordum aslında çünkü daha önce hiç kan vermemiştim..10 dk sonra hemşire yanıma geldi ve" bitti hanimefendi kalkabilirsiniz" dedi.Doktorun yanına gitti hemşire ve bende bekleme salonuna.

*Bizim Aşkımız *Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin