Bitten (Completed)

Mary's transformation

Sorry dat het zo lang duurde, maar door de storm vandaag kon mijn vriendin niet naar huis en heeft ze tot half zes bij me thuis gezeten en toen moest ik eten.

Ik zal vanaf nu ook heel soms pov's gaan gebruiken. Even dat jullie dat weten ;).

Maar hier is het volgende hoofdstuk.

Daar zaten we dan, Jason op een stoel, ik en Mary op de bank tegenover hem. Zijn ouders waren niet thuis, die waren deze avond bij de roedel. Jason was erbij, want het was zijn huis, maar ik wou ook dat hij erbij was zodat Mary haar gedachten op iets anders dan alleen maar vanavond kon richten.

"Nee, je liegt"

"Serieus, waar gebeurd"

"Dat kan niet, echt niet"

"Jawel, ècht waar"

"Seieus?"

"Serieus"

Mary en Jason hadden weer eens een van die domme welles nietes gesprekken, maar het is heel leuk om naar te kijken.

"Hoe dan?"

"Gewoon, gepakt en meegenomen"

Ik wist niet eens meer waar ze het over hadden, maar het was hilarisch om te horen.

"Maar dat merk je  toch wel?"

"Nope, ze weten het nog niet"

"Wauw, zo slim"

"Ja hahaha"

En toen barsten ze samen in lachen uit. Ik wist nog steeds niet waar het over ging, maar ik lachte gewoon mee en we hadden de grootste lol.

Toen het eenmaal half 12 was, werdt Mary echt nerveus. Vooral toen ik Mary om tien voor 12 meenam naar Jasons kamer en we Jason beneden achter lieten.

We zaten naast elkaar op Jasons bed, ik zat met een arm om mijn snikkende zusje heen.

"Het is goed"

"Weet ik, maar de spanning is me gewoon te veel"

"En onthoud, schrik niet als ik zo verander oké?"

Ze knikte.

Ik gaf haar nog een knuffel en ging toen op Jasons bureaustoel zitten. We hebben denk ik drie minuten in stilte gewacht en toen begon ik te veranderen. Kippenvel, daarna de vacht, de tanden, klauwen, staart enz. enz.

Mary zat in een hoekje van de kamer, met bange oogjes naar me te kijken.

Mary's Pov:

Alice had me elke stap van haar transformatie uitgelegd en beschreven, maar toch was het doodeng om mijn tweelingzus opeens in een soort monster te zien veranderen.

Het was 1 voor 12, maar eigenlijk was er nog maar een halve minuut te gaan. Maar toen sprong ik op van het  bed, ik zou zowiezo wel gebeten worden, dus waarom deed ik nog moeilijk. Alice (of wat ze dan ook was) keek verbaasd naar me op. Toen sloeg de klok 12. Ze schoot op me af en... ze beet me in mijn arm.

Ik kon er niets aan doen, maar ik schreeuwde zo hard dat Jason gelijk aan kwam rennen.

Alice's Pov:

Toen ik Mary beet, schreeuwde ze krihard. Voor ik het wist was Jason boven, hij veranderde zelf ook maar net terug. Ik was ook weer normaal, maar voor Mary begon het pas net.

Mary's Pov:

Ik kreeg het zo heet vanbinnen en mijn handen het werden klauwen. Mijn huid werdt vacht en ik kreeg er zelfs een staart bij.

Toen viel ik haast flauw...

Alice's Pov:

"Mary, blijf wakker, blijf wakker"

Ze lag met haar ogen half dicht in mijn armen.

"Jason, wat moet ik doen"

"Niks meer dan haar wakker houden"

"MARY, KIJK NAAR ME, BLIJF WAKKER"

D'r ogen gingen langzaam weer open.

"Jason, haal alsjeblieft wat water"

"Gaat het goed Mary?"

"Dankje Alice" ze lachte naar me, ik lachte terug.

Ik tilde haar op en we liepen samen rustig naar beneden.Jason zag ons al komen en ging met het glas water aan de tafel zitten.

We gingen ook aan tafel zitten. We zaten daar rustig tot de deur opeens opensloeg!