Evil souls

950 62 0
                                    

We zaten met zijn allen in onze boomhut. Bobby zat naast me en Jason zat tegenover ons. Jasons borst was volledig verbonden. Onderweg bleek hij een vergiftiging op te hebben gelopen van het zilver en zijn borst is daardoor paars gekleurd. Gelukkig waren we er snel bij en kon July hem makkelijk helpen. Maar zijn borst was nog wel paars en dus had July hem maar verbonden. Alice kwam binnenlopen met glazen drinken. Voor Bobby hadden we een glas bloed geregeld van het hert wat een paar dagen geleden is gevangen. Ze hadden nog wat bloed ingevroren, maar hadden het nog niet weggegooid omdat iedereen bezig was met Andrew de laatste 3 dagen.

"Dus, leg uit" zei Alice terwijl ze ging zitten, ze kon niet wachten.

"Begin jij of ik?" vroeg ik aan Bobby.

"Ik begin wel" zei Bobby. Hij haalde even diep adem en begon "Eerst wil ik even zeggen dat ik dit allemaal al aan Mary heb verteld. Dat is omdat ik dit niet zeker wist en jullie niet onnodig ongerust wou maken. Maar ik kon het gewoon niet meer voor mezelf houden en Mary was de eerste die ik alleen sprak. Het had net zo goed een van jullie 2 kunnen zijn of Paul ofzo, maar Mary sprak ik gewoon het eerst. Ik wou dit even zeggen voor ik begin" even bleef hij stil.

Al snel hervatte hij zich "Jullie weten dat Mason me..."

"Oh, dus hij heet Mason" onderbrak Alice hem, iedereen keek haar aan "Uhm, ga verder"

"Mason heeft me dus vergiftigd. Het bleek niet zomaar gif te zijn, het was iets waarmee zijn ziel bezit kon nemen over de mijne. Ik werd niet door het gif een vampier, dat kwam dus daardoor. Sterker nog, het was niet eens gif, dat heeft hij me wijsgemaakt. Zonder dat ik het wist heeft een heks me vervloekt"

"En hoe weet je dat zo zeker?" vroeg Jason opeens.

"Mason heeft me het meeste al verteld"

"En hoe wist jij het zelf dan niet zeker" vroeg Alice kritisch.

"Mason liegt vaak, hij is niet volledig te vertrouwen" zei Bobby "Maar na vanochtend weet ik zeker dat hij me de waarheid vertelde"

"Hoezo nu wel dan?" vroeg Alice gelijk.

"Dat wou ik dus net gaan vertellen" zei Bobby die een glimlach op zijn gezicht kreeg, maar die verdween al snel toen hij weer begon.

"Hij heeft me dus ook verteld..." even slikte hij "...dat na zijn dood zijn ziel in mij zou komen tot het zijn doel heeft bereikt"

Ik sloeg mijn hoofd tegen de grond, Bobby deed hetzelfde.

"Wat... wat is dat doel dan?" vroeg Jason voorzichtig.

"M-M-Mary en A-Alice..." weer nam Bobby een grote hap lucht "doden" zei hij in 1 ademstoot.

Alice keek Bobby met grote ogen aan, Jason keek een andere kant op.

"W-waarom" zei Alice beverig.

Ik merkte dat Bobby even niet in staat was om antwoord te geven, dus zei ik het maar "We zijn een te grote drijging voor de vampiers. Ze zijn bang dat als we door grotere, machtigere groepen worden ontdekt, dat we als moordwapen zullen worden gebruikt"

Na een lange stilte begon Alice weer te praten "Waarom wij?" zei ze met nog een lichte trilling in haar stem.

"We hebben een gigantische kracht in ons, we hebben het alleen nog niet ontwikkelt. Zeker als tweeling zullen we zo moordmachines kunnen worden" het was zwaar, maar het voelde opluchtend om gezegd te hebben "Nu onderschatten we dat nog, maar we zullen het snel moeten ondervinden"

Bitten (Completed)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu