Happy New Year

1.2K 63 1
                                    

Lukes Pov:

Ook al had ik net haar bloed gedronken, ze lag nog steeds ontspannen in mijn armen. Waarom? Ik bedoel, ik heb net haar bloed gedronken en ze probeert niet eens weg te komen van me! Ze blijft gewoon naar me staren. Niet dat ik dat erg vond, ik voel geen warmte, maar haar warmte straalde door mijn hele lichaam en het voelde heerlijk. Ook haar hartslag kalmeerde me als geen ander. Ze was gewoon nog zo menselijk. Ze was een weerwolf, maar nog niet lang. Haar bloed smaakte nog 'nieuwer' dan bij anderen. En het was heerlijk.

Het leek zelfs alsof ze geen pijn had toen ik haar beet. Sterker nog, ze ontspande zich toen ik haar beet. In tegenstelling tot mijn andere slachtoffers, liet ik haar leven. Zelf weet ik ook niet waarom, maar iets aan haar hield me tegen. Ze gaf me een gevoel van binnen, wat ik nog nooit heb gevoeld. Ik ben toch niet verliefd hè. Nee, dat kan me niet overkomen, niet nu, gewoon niet. Het kan niet gebeuren, het mag gewoon niet. Ik zie geen andere oplossing dan haar loslaten en gewoon weg gaan.

Ik trek mijn armen van haar weg en neem een stap achteruit. Ze valt bijna en kijkt me verbaast aan.

"Dit ligt niet aan jou, dit ligt aan mij" zeg ik voordat ik weg wil rennen.

Maar voordat ik weg kan komen, grijpt ze stevig mijn schouder vast. Ze had wel een hele stevige greep. Ik draaide me om.

"Ow, sorry" zei ze terwijl ze haar hand snel wegtrok "Ik ken m'n eigen kracht niet" verontschuldigde ze zich.

"Maakt niet uit" zeg ik snel, weer sta ik op het punt om weg te rennen.

"Wacht" hoor ik haar nog piepen achter me.

Weer draai ik me terug om.

"Mag ik in ieder geval je naam weten?" smeekte ze.

"Luke" zei ik, waarna ik wegrende.

Jasons Pov:

Mary kwam mijn boomhut instormen.

"ALICE, ALICE WAAR BEN JE" hoorde ik Mary schreeuwen. Ik keek geïrriteerd op van het boek wat ik aan het lezen was.

"Wat is er?"

"Alice is weg en mijn hand doet pijn. Ik denk dat ze in gevaar is!!"

"Ze is gaan rennen in het bos, haar pootje is vast terechtgekomen op een kiezeltje ofzo. Dat kan echt heel erg pijn doen" zei ik om haar te kalmeren.

"Denk je?" vroeg ze nog stresserig.

"Ja, ik weet het zelfs helemaal zeker"

Daarna bleef ze godzijdank stil. Ik begon weer rustig verder te lezen.

Maar de stilte duurde niet lang. Ook Bobby kwam al snel binnenstappen. Weer keek ik op van mijn boek, weer geïrriteerd. Maar al snel verscheen er een glimlach op mijn gezicht en begon ik te schateren. Bobby pakte Mary's hand en trok haar omhoog. Hij ging op zijn knieën en haalde een doosje uit zijn zak. Hij deed hem open en er zat een ring in. Mary sloeg haar handen voor haar mond en keek Bobby met grote ogen aan. Bobby ademde diep in en zei: "Mary, we zijn nu al bijna 3 jaar samen en ik dacht..." zei hij plechtig "Laat ik is een ring voor je kopen" zei hij toen grijnzend.

Ik lachte me helemaal plat, zeker toen Mary hem nog even een harde klap in zijn gezicht gaf en daarna juist verrast was dat ze hem tegen de grond roste. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam Alice ook nog eens binnen. Ze keek volledig verbaasd naar het schouwspel wat vlak voor haar stond, met mij lachend op de achtergrond. Alice ging maar gewoon naast me zitten en wachtte tot alles weer een beetje gekalmeerd was.

Toen we Alice alles hadden uitgelegd en Bobby geen pijn meer had, deed hij het doosje weer open. Hij pakte de ring op en wou hem om Mary's vinger schuiven, maar toen merkte ik dat het zilver was.

"Bobby, nie..." riep ik nog, maar hij schoof de ring al om Mary's vinger.

En dat leverde een flinke gil op. Mary gooide snel de ring van haar vinger. Hij kwam ergens in een hoekje terecht.

"Wat was dat?!" riep Mary geschrokken.

"Het was zilver, daar kan je huid niet tegen" zei ik kalm.

Bobby sloeg zichzelf voor zijn hoofd "Natuurlijk, hoe dom ben ik" zei Bobby schuldig "Ik ga gelijk wel een gouden ring voor je halen"

Hij wou opstaan, maar Mary hield hem tegen. Ze haalde haar ketting van haar nek, haalde het bedeltje eraf en reeg hem voorzichtig door de opening van de ring. Ze hing hem om haar nek, de ring op haar kleding rustend.

"Nee, deze is prachtig"

En nu mijn verrassing. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Ik heb een nieuw boek! vanavond om 10 uur zal ik het eerste hoofdstuk ervan uploaden. Ik zal van dat boek 1 keer per week uploaden, zodat het weinig tot geen invloed zal hebben op de uploads van Bitten. Mijn nieuwe boek heet Just my life. Ik hoop dat jullie het leuk zullen vinden en er wel even jullie mening erover commenten. Dat zou ik echt geweldig vinden.

HAPPY NEW YEAR YALL!!!

Xxx Claire

Bitten (Completed)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu