Bölüm 2 - Yardım

0 0 3
                                    

Evden yavaş yavaş sevdiğim şarkıyı dinliyerek uzaklaştım, Anneme dediğim gibi Leyla'nın evine doğru muzik dinliye dinliye gidiyordum.
Leyla benim İstanbul'a taşindiğimdan beri ilk arkadaşımdir. Açikcasi o günden beri çoğu zamanı birlikte geçirdiğimiz doğrudur , o da benim gibi esmer uzun boylu ve 18 yaşında , fakat kendisi benim kadar sinir tüpü değildir daha feminin diyelim, ama o ukala kızlar gibi değil olsaydi sanirim anlaşmazdik ama oyle davranmadiğina gore, arkadaş olabiliyoruz.
Arkamdan gelen sesler yüzünden düşüncelerimden ayrılmak zorunda kaldım .Arkami donunce bir kadin koşuyordu. Uzaktan hafif sarişin , boyu az kisa yaşida 30 civarlarinda görünüyordu , bi kac saniye sonra dikkatim arkasından koşan uzun boylu esmer yaşını pek bellirtmediğim erkeğe gitti.Kadinin elinde cantasi vardi , kendisi hızlıca koşuyordu yüzünde bir endişeli yüz ifadesi vardı erkek ise çok hırslı bakıyordu kadına, beynimde bu olanları ve olacaklarını kisa saniyelerle canlandirtiktan sonra sonra adamin dilenci olduğunu tespit edip kadına yardimci olmaya koştum. Hızlı bir şekilde koşup , uzun boylu olan erkeğin sırtına zıplayip karnına yumruklar atmaya çalışıtım .O ise birden bire durup beni soğuk ve sert betonlu olan yere fırlattı.

------- 4 saat sonra --------

Gözümü geri açınca kendimi bir küçük odada , yatakta yatıyor buldum yanimdaki makinelere bakarsak hastanedeydim sanirim. Kendime yavaş yavaş geliyordum ki birden bire odanın kapısı açıldı gülümsiyen bir hemşire girdi içeri :
" Merhaba Bağdat hanim , daha iyimisiniz ?"
diye sordu, Kafamı sallayarak evet işareti verdim " Ne zamandır burdayım ben neyim var niye geldim ? " diye sordum "Kafanızı vurdunuz Bağdat hanim çok şükür ki önemli bişiyiniz kalmadı doktorun son kağıtları doldurmasini bekliyoruz sonra çıkabilirsiniz " diyerek odadan çıkıcakti ki ; " ..Bi saniye ben kafamı vurmadim ki o ..dilenci midir nedir o attı beni yere " diyerek onu durdurdum. Bana bakarak güldü ve " Bağdat hanim bi küçük yanlış anlaşılma olmuş , dilenci dediğiniz erkek sadece işini yapiyordu.." dedi. Birden bire kendimi kötü hissettim , sinirli hissettim, ben yardım etmeseydim bu erkek başka bir kadına zarar verebilirdi ki bana verdi ve bu kadın gelmiş ona hak mi veriyor "Nasıl ya ? Ne işi ? dilencilik ne zamandır bir iştir soylermisiniz ? siz ne biçim bi hemşireresiniz ya " Soylediklerimi duyunca karşımdaki kadın şaşkın haliyle " Hanim efendi lütfen sakin olurmusunuz düşündüğünüz gibi değil diyorum size . Merak etmeyin o erkek dilenci falan değil malesef size daha fazla detay veremem ama inanin kötü bişi olsaydı eğer böyle konuşmazdim" diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı ama ben
"Nasıl yanlış anlamışım soylermisiniz hem detay veremem ne demek ya nerde bu çocuk ? Siz veremiyorsaniz o versin " dedim ve yataktan sinirlenerek kalkıp odadan çıktım . Kolidorun ucunda bi kaç kişi gördüm ama gözüm cabucak o erkeğe gitti ona doğru öfkeli öfkeli yüryordum ki arkamda ismimle seslenen hemşireyi duydum ama ben o an çocuğa odaklanmiştim.
"Sen ne biçim bir erkeksin lan " diye bağrıınca erkek hemen bana döndü ve ben bağırmaya devam ettim ,
"Hırsızlık yapınca susmuyordun ne oldu birden sesin kesildi he ? gelmiş bana el kaldırıyor sen kim oluyosunda kadiriyosun ulan elini"derken birden bire birileri beni tutup uzaklaştırmaya çalıştı olay çıkmasın diye ve hic beklenmedik anda karşımdaki erkek ilk kez ağzını açtı
" ..Bırakın bırakın sende gel benimle konusacaklarimiz var gel "
" bak ya ne gelecem la ben seninle "
" geç işte " diyerek boş bi odaya eliyle işaret etti atarliyim biliyorum ama cokta merakliyimdir soyleyeceklerini duymazsam catlarim ...
" ..Neyse bırakın tamam sakinim " diyerek boş odaya geçmeye karar aldım..Acaba ne diyecek ?

Başka bir yerdeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin