Ep.12 ความรู้สึกที่ชัดเจน

100 10 3
                                    

12

เสียงคลื่นกระทบหาดทราย สายลมเย็นๆพัดพาสิ่งต่างๆให้พลิ้วไหว บรรยากาศที่แสนเหมาะกับการพักผ่อนแบบนี้มีหรือที่เหล่าทีมเต้น Adrenaline จะพลาดกับสองวันหนึ่งคืนที่ไมอามี่

ในขณะที่ทุกคนกำลังสนุกอยู่กับวอลเล่บอลชายหาด คนที่เล่นกีฬาไม่เก่งอย่างโคลอี้เลยขอบายและตัดสินใจมานั่งดูพวกเพื่อนๆเล่นแทน

"ไง ไม่เป็นเล่นกับคนอื่นๆเหรอ?"เจด้าที่เพิ่งกลับจากการซื้อขนมเดินมานั่งข้างๆโคลอี้

"เอ่อ ฉันเล่นกีฬาไม่เก่ง ล่าสุดที่เล่นวอลเล่บอลฉันเสิร์ฟลูกว่าว โค้ชกับพวกเพื่อนๆขำกับแทบตาย แต่ชั่งมันเถอะ ฮ่าๆๆ"เจด้าหลุดขำออกมาก่อนจะส่ายหน้า

"ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจหัวเราะหรอกแต่อดไม่ได้จริงๆ"ทั้งคู่เงียบไปสักพักใหญ่ๆกับการเหม่อมองคลื่นทะเล

"ฉันรู้นะโคลอี้"

"อะไร?"

"ความรู้สึกของเธอกับแมค มันมากกว่านั้นใช่มั้ย?"

"ฉัน...ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันไม่ได้โฟกัสเรื่องนั้นสักเท่าไหร่หรอก ฉันเอาแต่ห่วงเรื่องเรียนมหาวิทยาลัยมากกว่า เธอสบายใจได้"เจด้ายังคงมองโคลอี้นิ่งก่อนจะถอนหายใจออกมา

"ฉันยอมแพ้แล้วล่ะ"

"หมายความว่าไง?"

"ฉันเหนื่อยมากเลยโคลอี้ เหนื่อยกับการแอบชอบแมคข้างเดียว ฉันพยายามนะทุกวันแต่ความรู้สึกของเขามันชัดเจนมากกับเธอ เขาเห็นฉันเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่ง แต่ไม่เป็นไรหรอก..."

"แต่ฉันไม่เคย..."

"บางทีเธออาจจะไม่ได้สังเกตว่าเธอเองก็รู้สึกแบบเดียวกับแมค แต่ฉันดูออกโคลอี้ ทั้งสายตาที่แมคมองเธอ การกระทำต่างๆของเขาต่อเธอ เขารักเธอโคลอี้"

ในตอนนั้นเองทั้งคู่ถูกขัดจังหวะโดยเหล่าเพื่อนๆที่เลิกเล่นวอลเล่บอลและวิ่งมาเก็บของตรงบริเวณที่ทั้งคู่นั่ง

Just Do ItWhere stories live. Discover now