4
"เธอมาเร็วกว่าฉัน"ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องซ้อมพร้อมรอยยิ้ม โคลอี้หยุดเต้นและหันมาหาเขา
"ฉันต้องตั้งใจซ้อมให้มากกว่านี้ นายเห็นใบประกาศที่บอร์ดโรงเรียนมั้ย? เรื่องทุนเรียนที่มิสซูรี โคลัมเบีย"
"อ่าฮะ"
"ฉันต้องได้ทุนนั้นมา"
"ยังไงล่ะ?"
"ถ้าโชว์ของเราได้คะแนนสูงสุดในวิชาการแสดง จะได้มีโอกาสแสดงในงานประจำปีโรงเรียนและมีสิทธิลุ้นรับทุนมหาวิทยาลัยมิสซูรี โคลัมเบีย"แมคพยักหน้ารับพลางวางกระเป๋าลงกับพื้นและยืดเส้นยืดสายเตรียมซ้อมท่าของตัวเอง
"เพื่อทุนของเธอฉันจะทำให้เต็มที่ ไม่ต้องกังวลนะ"
"ขอบใจนะแมค เอาล่ะมาซ้อมกันเถอะ"
โคลอี้ดูจริงจังและก็เครียดมาก เธอหักโหมกับการซ้อมท่าของเธอจนบางครั้งเธอก็เผลอร้องออกมาด้วยความหงุดหงิด แมคเห็นแบบนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปช่วย
"ซ้อมท่านายเถอะ ส่วนของฉัน ฉันจัดการเองได้"
"ก็เห็นๆกันอยู่ไม่ได้"
"แต่..."
"เธอบอกว่าฉันเก่งกว่าเธอใช่มั้ย? งั้นก็ให้ฉันช่วยเธอสิ ถ้าเธอมัวแต่หงุดหงิดอยู่แบบนี้เธอทำไม่ได้หรอก"โคลอี้ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน แมคพูดถูกเธอควรจะใจเย็นไม่ใช่หงุดหงิด เธอหันไปมองแมคที่เดินไปกดเปลี่ยนเพลงจังหวะมันส์ๆแทน
"การคลายเครียดถือว่าเป็นสิ่งที่ดี"แมคจับมือทั้งสองข้างของโคลอี้และออกแรงเหวี่ยงก่อนจะเต้นท่าตลกๆกัน การซ้อมเลยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มขึ้นมาทันใด หลังจากที่สนุกกันพอแล้ว พวกเขาก็กลับไปซ้อมท่าตัวเองต่อและด้วยการคลายความเครียดไปเมื่อกี้เลยทำโคลอี้สามารถแกะท่าตัวเองได้จนจบ
"ในที่สุด!"
"ยินดีด้วยนะคนเก่ง"
"ขอบใจนะ พอฉันหายเครียดแล้วมันก็เลยรู้สึกโล่งและก็เต้นออกมาได้อย่างสบายใจ นายเองก็แกะท่าจบแล้วหนิ?"
ESTÁS LEYENDO
Just Do It
Novela Juvenilโคลอี้ เกซ หญิงสาวมากความสามารถผู้มาพร้อมกับความฝันอันยิ่งใหญ่แต่กลับไร้สาระในสายตาของคนอื่นๆยกเว้นเขา แมค ฮาร์มอน แดนซ์เซอร์หนุ่มยูทูเบอร์ผู้โด่งดังที่พร้อมจะสนับสนุนเธอ แต่เส้นทางที่ทั้งคู่เดินไปด้วยกันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ กว่าจะได้เป็นในสิ่งที...
