'Ne olmuştu?' hiçbir şey hatırlamıyordum en son bana araba çarpıyordu diye düşünmeye başladım. Şimdi yerdeydim ve üzerimde bir ağırlık vardı. Ağıran başım ile kalkmaya çalışınca üzerimde ki şey izin vermedi.
"Hey! İyimisin?"dedi sogukça
"Evet ama ne oldu?"dedim şaşkınca
"Az önce arabanın birini kaportasının kırılmasından kurtardım" dedi. Ne yani bir araba bir insandan önemli miydi?
"Ne?"dedim şaşırarak" hem o bana çarpacaktı"dedim
"Hayır arabanın önünde salak gibi kalan sensin" diyerek beni tersledi. Hadi ama bunun sorunu neydi?
"O zaman neden üzerime atladın" diye diklendim
"Anlama sorunu yaşıyorsun sanırım araba için"dedi gülerek
Karanlık olduğu için yüzünü seçmekte zorlanıyordum ama en sonunda kima olduğunu anladım. Bu benim ukala sıra arkadaşımdı ve onu ilk kez gülerken görüyordum.
Üzerimden kalkarsan daha iyi olabilirim"dememle üzerimde ki ağırlık gitmişti.
"Hadi kalk"diyerek elini uzattı. Ondan destek alıp hızlıca yerden kalktım. Sanırım ukala ya bir teşekkür etmem lazımdı.
"Teşekkür ederim"dedim sakince
Ama cevap vermemişti.
Duymadığını sanıp tekrar "Teşekkür ederim"derken yanımdan hızlıca ayrıldı. Ukala işte ne olacak
Eve zaten geç kalmıştım. Üzerimi temizliyip hemen eve gitmek için hamle yaptım ama dizine giren ağrı buna engel oldu. Hızlıca acının geldiği yere yani dizime baktım. Çok fazla kanıyodu. Hemen çantamdan peçete alıp yarayı temizlemeye çalışırken aramdan gelen sese baktım.
"Arabadan degil mikroptan öleceksin dedi sogukça
"Sen gitmedin mi?"dedim merakla
"Yok gittim de sen rüya görüyorsun" dedi ukalaca
"Senin olduğun şey rüya değil anca kabus olur"dedim günü gülmüştü.
"Kızlar genel de yanımda rüyada olduklarını söylerlerdi"dedi.
"Demek ki gözlerinde sorun var" dedim sırıtarak
Elindeki pamuğu dizime bastırdı acı ile inledim.
"Yavaş ve hem kurtarıp hem öldürecek misin?"dedim sinirle
"Merak etme"diyip yarama pansuman yapmaya devam ettim.
"Tekrar teşekkürler dedim"ama sonuç değişmedi yine umursamadı.
"Evin nerde?"diye soru sordu
"Sana ne" diye carladım.
"Burada ikimizden başka kimse yok bence bana iyi davran"diyerek üstüme gelmeye başladı. Korkuyla
"Pislik"dedim onu iterek
"Şşşş düzgün konuş"diye beni uyardı.
10 dakikalık sessizlikten sonra evinin nerde olduğunu anlattım.
"Hadi git o zaman"dedi gülerek bu çocuk cidden sorunluydu. Ama ben yolu bilmiyordum bile
"Bilsem giderdim"zaten dedim sakince
"Of yürü ya yürü sorunlu"diye beni çekiştirdi.
"Ayağım acıyor nasıl yürüyim" derken beni çekiştirme devam etti. En sonunda arabasını getirdi.
Evet yanlış anlamadınız arabası vardı hemde baya güzeldi.
Hemen arabaya kuruldum.
"Eteğini düzelt"diye bacağımı göstererek biraz utanmıştım hemen eteğimi düzelttim.
Evi tarif ede ede zar zor bulmuştum. Arabanın motor sesi kesilince hemen ona döndüm gülümseyerek arabadan indim.'Hadi ama Derin KAYA bu kadar kaba olamazsın'dedim kendi kendime hızlıca arabanın penceresine yaklaşıp
"Teşekkürler yani yardım ettiğin için " dedim
"Sana çarpacak olan adamın başına senin gibi bir bela açılmasını istemedim"dedi ukalaca gaza basıp gitti.
Eve girdiğimde merakla bakan annem vardı.
"Derin nerdesin sen neden o telefon kapalı" dedi korkuyla
"Evet annecim güzeldi ilk gün senin nasıldı" diye sordum gülerek
"Kızım soruma cevap ver"dedi
"Anne okulun ilk günü olduğu için yolu bulamadım birde bana araba çarpıyordu anca" dedim sakince hemen dizlerimi gösterdim.
Korkuyla bacağına bakıp iyi olup olmadığımı kontrol etti. Bir saat süren sorulardan sonra odama çıkıp duş aldım ve uyumaya çalıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİDEN SİYAHA
Random"Her zaman yalnız olan biri için yeni olan bir yere arkadaşlarara alışmak ne kadar zor olabilir"
