KARANLIK MEZAR

Özledim

Özledim ... Başka bir şey daha açık ifade edemez içimde dolup taşanları beni günden güne yok edenleri. Ben seni özledim hem de çok fazla sanırsam. Seninle gülmeyi seninle ağlamayı ansızın yanıma gelip özledim geldim demelerini gecenin Bi vakti arayıp sesini duymadan uyuyamadım demeni mesajlaşırken uyuyup kalmalarını sabah senden önce uyanıp sana uzun uzun günaydın mesajı atmayı bazen sinirlendirip sonra masum masum özür dilemelerimi yanında güvende hissetmeyi öptüğünde zaman kavramını unutmayı sarılıp da huzuru içime çekmeyi saçlarımla oynarken dizinde uyuyakalmayı uyandığımda gözlerimin içine bakmanı apartman zillerine basıp kaçmamızı sokakta çocuklarla oyun oynayışlarımızı en önemlisi de salıncaklara binmeyi özledim seninle. Biliyor musun ben senden sonra hiç salıncağa binmedim hiç kimseye şarkı söylemedim. Bazı geceler senin hayalini oturtup karşıma içime sığamayanları anlattım anlattıkça ağladım ve ağladıkça hayalin sildi gözyaşlarımı. O kadar yorgunum ki sevgilim bedeninde bir sen var bana ait duygularla dolu senin yokluğunda ona sarılıyorum. Alış buna yokum ben diyeceksin belki ama alışamıyorum özlüyorum. Kalplerimizin yan yana atışlarını gelecekle ilgili hayal kurarken çocuklarımızın adı hakkında tartışmamızı sahil kıyısında yan yana oturup gökyüzünü izlemeyi özlüyorum. Hani gökyüzündüm ben senin ben olmazsam yaşayamazdın nefes alamazdın hayal kuramazdın ? Noldu sevgilim şimdi gittin de noldu ? Yaşıyor musun şimdi? Nefes alabiliyor musun ? Ya da hayal kurabiliyor musun kollarında ki iki günlük orospularla ? Yağmur yağmaya başladı. Kokun burnumda tütüyor nefes alamıyorum daralıyorum her gün biraz daha ölüyorum gülerek. Seninle gülebildiğim gibi gülemiyorum ben sesimde o yaramaz çocuk yok bitanem o seninle birlikte bir gece vakti sessiz sedasız terk etti bedenimi. Aynı senin kalbimden gittiğin gibi ? Sahi sevgilim nasıl çıktın ülkenden ? Sen ülkeni ateşlere verirken ben nasıl benzin yağdırdım gökyüzünden. Sen ülkeni yakmadan önce mi gittin yoksa içinde yanarak mı ? Niye susuyorsun sevgilim. Niye gülümsüyorsun bana bir şey söyle anlat ki bileyim kurtulayım bu kör çıkmazdan. Acıların bile güzel sevgilim. Ama sen en güzelisin daha fazla açma arayı uğra yanıma. Mesafeler sabredenlere kısadır elbet ama benim sabredecek gücüm kalmadı özlem denilen o duygu tüm gücümü yok etti. Sende özledin biliyorum derin bi uykuya yatmadan toprak yorganım olmadan gel ki geç kalma. Çünkü beni çağırıyor toprak ana kollarını açmış. Gel diyor gel ki bitsin özlemin acıların gel ki daha çok seveyim seni. Seni bekliyorum sevgilim toprak anaya beraber gideceğiz ama geç kalma olur mu ?