EVLENMENE BAK !!!

EVLENMENE BAK!!! GİRİŞ

EVLENMENE BAK !!! GİRİŞ

Ben babasının kuzusu , anasının kız kurusu , tüm hayatımı annesinin terliğinin ucunda geçirmiş bir çare bir zamane kızıyım. Annem beni klasik Anadolu kadını yöntemleriyle dize getirirken bundan hiçbir şikayeti yoktu. En ufak bir kavgada ayağından çıkan terlik ışık hızıyla popomla buluşup tüm sorunlar bertaraf edilebiliyordu.

Benden büyük ablam akıllılık edip kocaya kaçmıştı.Yine de annemin gazabından kurtulamamıştı..Küçük erkek kardeşim ise erkek olmanın tüm nimetlerinden sonuna kadar yararlanan küçük ergen bir sürüngendi. Evimizde kız erkek ayrımı gözetilirken , annem ve babam hepimiz aynı derecede sevdiklerini söyleseler de kız evladı misafirdi.

Lise bitipde görücülerim kapıya dayandığında hayatımın hiç bu kadar güzelleşeceğini sanmazdım. Annem beni el üstünde tutmaya başlamış ve komşulara caka satıyordu.

"Kızıma her gün görücü geliyor , ama hiç birini beğenmiyoruz " Hadi oradan. Evet geliyorlardı. Ama geldikleri gibi gitmiyorlardı ne yazık ki . Her görücü benim protestomla karşılaşmış ve sonunda süpürge sapıyla annem tarafından kovalanmıştım. Sadece tebessüm eden bir baba ve karnını tutarak kahkaha atan bir kardeşten başka geriye bir şey kalmamıştı.

En sonunda böyle olmayacağına karar veren ben , soluğu üniversite sınavından almış eşek gibi çalışmış ve ailemin de zorla onayıyla ana sınıfı öğretmenliğine kapak atabilmiştim. Şimdi düşündüklerinizi duyar gibiyim. Eh sonunda kurtuldun.

Hayır efendim kurtulamadım. Yaş oldu yirmi üç. Okul bitti iş güç derken bu sefer görücülerin kapasiteleri değişmeye başladı. Artık mahallenin müdavimleri yerine hali vakti yerinde aileler gelmeye başladı. Ve asıl hayatım işte o zaman değişmeye başladı. Artık eline mesleğini almış ve evlenmem için önümde hiçbir engel kalmayan bir çare bir kız kurusuyum.

Güneş doğdu , Sabah oldu saat yedi de alarm çaldı. Yaklaşık altı senedir aynı düzenle gözlerimi açarken , içimden aynı küfürleri etmeye devam ettim. Bu benim değişmez ritüelimdi. Yatağımın altında terliklerim , birbirine girmiş saçlarım ve neredeyse her sabah kıçımdan düşen pijamamla yeni bir güne merhaba demiştim.

Birazdan banyoya gidip elimi yüzümü yıkayacak , ve tam yediyi beş geçe anneme "kalktım " diye bağıracaktım. Niye mi ? Çünkü anneme göre uykucunun tekiydim. Gece yatmaz sabah kalkmaz olan zamane kızlarından ne beklersinizdi ki ?

Mutfağa indiğimde tabağını didikleyen bir ucube kardeş , kocasını elleriyle besleyen bir anne ve bir türlü monoton hayatından kurtulamayan bir Pelin ..

"Kaçta yatında yine gözlerini açamıyorsun " İşte annemin billur gibi sesiyle tanışın.

"Birde " dedim tabağımı tepeleme kahvaltılık doldururken.

"Ahh ahh gece yatmaz sabah kalkmayan kızdan bir de gelin olacak sizin zamanınızda biz , sabah ezanıyla kaynanamızdan önce kalkar kahvaltıyı hazırladık. " dedi. Babam ve kardeşim her sabah aynı tirada alışmışlar artık tepki bile vermiyorlardı.

Sağ olsun annem daha evlenmeden bana kaynana kadar kök söktürüyordu. Neden bir ikincisine ihtiyacım olsundu ki ?

"O sizin zamanınızmış anne " dedim .

"Ayol sizin zaman bizim zaman mı var . Evlilik her zamanda aynıdır" deyip o minik burnunu havaya kaldırdı. Cevap vermeyecektim. Sabah, sabah popom da terlik izi falan istemiyordum. Annemi muhteşem atış becerilerine bir yenisini daha eklemeye hiç niyetim yoktu.

Çayımdan son bir yudum aldım ve ayağa kalktım.

"Pelin makbule akşam misafirler gelecek erken gel " diye bağırdı.

Önce bana kendi ismini zorla verdirten babaanneme , sonrada her hafta kapımızı aşındıran misafirlere on bininci kez küfür ederken üstümü değiştirip çıktım evden.

Ha bu arada sizinle tanışmadık efendim.

Ben Pelin makbule Bahtı Kara. Yirmi üç yaşında , Ana sınıfı öğretmeni , soy adının tüm bahtsızlığını üstünde taşıyan bir bedeviyim. Tanıştığımıza memnun oldum.