Kabusların Prensesi

Kabusun Şoku

Kitabınızda merak edip bakan herkese teşekkürler.inşallah beğenirsiniz.yeni bölümler haftada bir yayınlanacak.devamını merak edenler beklemede kalın hepinize iyi günler.

MULTİDE:DENİZ
&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Bu o mu? Evet bu gerçekten Yağız ama onun ne işi var ki Gökselin yanında? Gökselle yağız sarılıyorlar mı? Bu olamaz en yakın arkadaşım ve 3 yıllık sevgilim bana bunu yapamazlar. Bence ben Yağızı birine benzetmiş olmalıyım. Ama bu gayet de kanlı canlı Yağız ve şuan bana doğru geliyor. Bir an Yağızın yeşil gözlerinde kayboldum, sanki gülümsemesi benim için bir cennetti ve ben onun gamzelerinin içinde kayboluyordum, kahverengi saçlarını savuruşu çöllerde yanan birine meltem gibiydi. Birden bu düşüncelerden sıyrılıp Yağızın o insanı kendine kenetleyen sesine odaklandım ve o dudaklardan dökülen kelimeler benim için bir ateş parçasının 3 kelime 23 harflik gücünü kanıtlarcasına BEN YAPAMIYORUM AYRILALIM

Deniz diye bağıran birinin sesini duyunca gözlerim açıldı, ağzıma tuzlu bir sıvının geldiğini hissedince kabus görüp ağladığımı farkettim ve bana dik dik bakan anneme sarıldım annemin ise bana söylediği tek şey gökseli bekletme istersen meleğim aşağıda seni bekliyor demesiydi.Ve annemin göksel demesiyle Gökselin bugün bize kahvaltıya geleceğini hatırlamam bir oldu. Merdivenlerden paldır küldür inmemle göksele öyle bir sarıldım ki kendimi hala daha kabusta hissediyor ve gökselin bunu yapacağını düşünemiyordum çünkü göksel herşeyden önce benim süt kardeşim, sırdaşım, çocukluğum, dert ortağım kısacası göksel tek kelimeyle benim herşeyimdi. Aslında göksel burdan bakınca çok güzeldi hatta benden de güzeldi bazen onun bacaklarını kıskanmıyor değildim ama o ise benim ondan uzun olduğumu kendisinin ise cüce olduğunu olduğunu dert etmiştir o kadar kısa olmasa da benden kısaydı 1.65 falan olabilir sanırım ama ben biraz hormoluyum annem her zaman babana benzemişsin o da böyle senin gibi uzundu derdi. Birden babam aklıma geldi ve tekrar gözlerim dolmaya başladı. Gökselin karnım kurt gibi aç ne zaman yemek yeriz demesiyle kendime geldim ve biz konuşurken mutfakta olan anneme göz atmamla yardım edersiniz 10 dakikaya hazır kızlar demesiyle Göksel hemen tabi ederiz Bahar teyzecim diye sarılmasıyla bizde anneme yardım ettik. Göksel annemi çok ayrı severdi çünkü ikimizin anneleri çok yakın arkadaşmış ve gökselin annesi Nurten teyze Gökseli doğururken ölmüş ve biz Gökselle adeta birbirimizin yaralarını sarıyoruz. Göksel bizi adeta ailesi gibi görüp annemi annesi gibi görür çünkü annem gökseli emzirmiş ve ona annelik yaptı gibi birşey annem gökseli benden hiçbirzaman ayrı tutmamıştır. Hayat çok garip değil mi gökselin bir annesi yok benimse bir babam. yüzden Göksel aynı zamanda benim kader ortağım gibi. Ben bunları düşlerken çoktan kahvaltının hazırlandığını farkettim.
Gökselin:
-Daha orda durmayı planlıyor musun Deniz?
Demesiyle birlikte hemen sofraya doğru hızlı adımlarla ilerledim Kahvaltıda her zamanki gibi Gökselin durmayan çenesini çekiyorduk. Göksel benden habersiz bugün ne yapacağımızı planlamış hatta okuldan sonra iskele Cafeye gitmek için annemden izin bile almıştı. Bende gökselin bu heyecanlı haline dayanamayıp kabul etmiştim. Göksel bana laf yetiştirirken okul vakti yaklaşıyor güzelim en iyisi biz üstümüzü değiştirelim yoksa okula giremeden müdür yardımcısı Ersin hocanın iki saat nasihatlarını dinlemek zorunda kalıcaz dememle birlikte Göksel adeta merdivenleri ışık hızıyla çıkıp üstünü değiştirmeye başladı Göksel okul formamızdan her ne kadar nefret etsede ben seviyordum aslında siyah şortlu etek ve üstüne beyaz gömlekle gayet sade ve güzeldi. Üstümüzü giyinir giyinmek saçlarımı bir tel tokayla tutturdum ve artık hazırdım.kabusumun etkisinde başıma neler geleceğini bilmeden okula doğru yol aldık...