YALNIZ KÖŞK

Burası neresi!?

Üzerime doğru gelen insanlar, polisler ve beyaz kıyafetli insanlar var. Bu beyaz kıyafetli insanlar kolumdan tutup beni arabaya bildirdiler. Nefesim kesik kesikti. Artık başım döndü...
Uyandım. Burası neresi? Gibisinden şeyler söyleyerek bağırdım. Sonra içimden :
-Tamam sakin ol şimdi bayıldım hastanede olmalıyım. Kalkıp kapıyı açayım. Dedim ve gidip kapıyı açmayı denedim. Ama kilitli!?
Bağırdım yardım edin diye ama kimse gelmedi. Yanımda Sarp abi suskun bir şekilde yerde oturuyor. Bende ağlayarak uyuya kalmışım. İçeri birisi girdi. Bir hemşire sanırım. Yanıma oturdu.
-Merhaba, ben hemşire Sıla. Bak burayı kimse sevmez aslında bende sevmem. Şimdi sana bazı ilaçlar vereceğim. Bunlar iç daha iyi olursun canım.
-Burası neresi?..
-Burası iyileştirmek için bir oda.
-tımarhane yani?
-Hayır aslında. Hani grip olunca hastanede yatarsın onun gibi düşün. Burda insanlar olmayan varlıkları görürler ve onları unutmaya çalışırlar. Sana da yardımcı olan doktor benijm.
-Ben deliyim.
-Ah. Hayır değilsin.
-değil miyim? O zaman neden buradayım?
-Burada sadece deliler değil hafif sorunları olanlarda var.
Dedi ve bana bir ilaç verdi. Uykum gelmişti. Ama uyumuyordum. Düşünüyordum. Aynaya bakıp bir kez daha ne kadar çirkinleştiğimi görüp ağlıyordum. Her yer kilitli. Her yer...