see and remember || myg [texting]

0.9

HyunJae: Başlayalım mı artık?

MinYoonGi: Ne için?

HyunJae: Hatırlamamda yardımcı olacaktın?

MinYoonGi: Aa.. evet haklısın. Aslında bende tam şuan da bu konu üzerine düşünüyordum.

HyunJae: Peki bir fikrin var mı?

MinYoonGi: Doğaçlama takılmaya karar verdim ㅋ ㅋ
Sana o sürekli oturduğun banktaki yaşadıklarımızı anlatacağım.

HyunJae: Dinliyorum.

MinYoonGi: Mesajlaşarak olmaz. Bir saat sonra orada buluşalım, olur mu? Yüz yüzeyken daha rahat oluyorum.

HyunJae: Orada olacağım.

^----^^^^-----^^^^----^

Bu sefer Yoongi kızdan önce gelmişti. Oturup, düşüncelere daldı. Hyun Jae hayatına girdiğinden beri inişli çıkışlı zamanlar geçirmişti. Onunla beraber iken zorluklar bir şekilde atlatılıyordu. Fakat, bu sefer yanında Hyunjae' de yoktu. Yoongi, bu savaşta tek başınaydı. Hyun Jae'yi kendine ikinci kez aşık ediyordu, farkındaydı. Eğer ki kaybettiği hatıralar geri gelmezse diye önlem almıştı Yoongi. Bir nevi B planıydı..

Yoon Gi, en çok Hyun Jae'nin ne tepki vereceğinden korkuyordu. Onu kaybetmekten korkuyordu. Onu kaybederse Yoon Gi yaşayamazdı. Bu düşünceyle titredi.

Hyun Jae, neredeyse gelmişti. Soğuktan elleri üşüyordu. Üzerinde ki monta daha sıkı sarıldı. Bir yandan da Yoon Gi'yi düşünüyordu. Onu daha çok tanımak istiyordu. Onun nazik ve sevecen hallerine bayılıyordu. Yüzünde minik bir gülümseme oluştu. Bakışları onu aradı etrafta. Karanlık olmasına rağmen çocuğun sarı saçlarından tanıdı. Hızlı adımlarla yanına ilerledi.

Yoon Gi'de kızın geldiğini farketmişti. Derin bir nefes alıp kıza sarıldı.

Y: " Iyi ki geldin çiçeğim. "

H: " N-ne yapıyorsun Yoon Gi? "

Y: " Hadi gel, oturalım. "

Hyun Jae'nin elinden tutup oturdu. Yoon Gi'nin hafızası kuvvetliydi. O günü az çok hatırlıyordu.

Y: " Bugün Hoseok geldi. Seni ve yemeklerini özlemiş.. çiçeğim, seni kıskanmaya başladım. "

H: " Yoon Gi, s-seni anlayamıyorum. "

Y: " Abartmıyorum Hyun Jae.. sen benim sevgilimsin.. Jung Hoseok'un değil. Veya yaptığın yemekler sadece benim için olmalı. Onun için değil. "

Y: " Ne seni sevmiyor muyum? Bunu kanıtlamamı ister misin? Pekala. "

Yoongi, oturdukları bankta ayağa kalktı ve bağırmaya başladı.

Y: " KIM HYUN JAE.. ÇİÇEĞİM. SENI SEVIYORUM VE SONSUZA KADAR SEVECEĞIM~~ \(^_^)/ "

Y: " Şimdi bana inandın mı? "

Y: " Güzel. Şimdi bana söz ver. En çok beni seveceksin ve bana yemek yapacaksın. Duydun mu? ㅋ ㅋ "

H: " Yoon Gi.. biz gerçekten.. bunları yaşadık mı? " Yoon Gi hüzünle kızın gözlerinin içine baktı. Yavaşça başını aşağı yukarı salladı. HyunJae'nin gözleri yaşlarla parladı. Şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırmıştı.

H: " Bunları hatırlayamadığıma inanamıyorum. Bu güzel anıları... hay lanet! " Sinirle yüzünü ovuşturdu.

Y: " Tamam. Kendini zorlamanı istemiyorum. Yavaş yavaş herşeyi hatırlatacağım. Bu arada Hoseok'u artık kıskanmıyorum ㅋ ㅋ. Kendine yemek yaptıracak başka birini buldu. "

H: " O kim? "

Y: " En yakın arkadaşlarımdan birisi. "

H: " Onunla da tanışabilir miyim? "

Y: " Tabiki. En yakın zamanda tanışırsınız. Zaten sürekli dile getiriyor. 'HyunJae hâlâ hatırlamıyor mu? Onu çok özledim. ~~' "

H: " Yani unuttuğumu o da biliyor? "

Y: " Hyun Jae.. aslında kendi öğrendi. Birgün sokakta seninle karşılaşmış. Selam verip sarılmaya çalışmış ama sen tersleyip ittirmişsin. "

H: " Gerçekten mi? Oh.. özür dilemeliyim galiba. "

Y: " Bana kalırsa iyi yapmışsın. Eskiden de sürekli sarılmaya çalışırdı. Seni kendime çekerdim onu da ben ittirirdim ㅋ ㅋ. "

H: " ㅋ ㅋ.. kesinlikle o kadar yılışık kişileri sevmem. "

Y: " Emin ol Seok kendini sevdirmesini bilir ㅋ ㅋ. "

H: " ㅋ ㅋ... herneyse. Saat geç oldu. Eve gitmeliyim. "

Y: " Seni bırakabilirim. "

H: " Hiç gerek yok, gerçekten. "

YoonGi, kızın kolundan tuttu ve sakince kaldırdı. Yürümesi için bakış attı. Beraber yürümeye başladılar. Aralarına bir sessizlik hakimdi. Yoon Gi, hatırlaması için başka neler yapabilirim diye düşünüyordu. Hyun Jae ise ne zaman hatırlayacağını.

Sessiz geçen bir yolculuktan sonra Hyun Jae çoçuğa döndü.

H: " Çabaların için teşekkür ederim.. "

Y: " Bana sürekli teşekkür etme çiçeğim.. mahcup oluyorum ㅋ ㅋ "

H: " Pekala ㅋ ㅋ. Iyi geceler Yoon Gi. "

Y: " Iyi geceler sevgilim. "

H: " Bu da m- "

Y: " Seni her evine bıraktığımda bunu söylerim ve sen kapının oraya kadar gider orada durursun. Ardından arkanı dönüp bana doğru koşarsı- "

H: " Sana sarılırım ve yanağına öpücük kondururum. Ardından sana 'iyi geceler Yoongi. Seni seviyorum. ' derim. Değil mi? "

Y: " Hatırlıyor musun? "

H: " Gözümün önüne bir anda geldi. "

Y: " Bu çok iyi birşey (o_o) "

H: " Öyle. Ben gidiyorum Yoon Gi. "

Hyun Jae, el sallayıp arkasını döndü. Yoongi ise onun eve girmesini bekliyordu, herzaman ki gibi. Hyun Jae, olduğu yerde durdu ve koşarak Yoon Gi'ye sarıldı. Kızın kalbi ani heyecandan küt küt atıyordu. Birazcık geri çekilip çocuğun yanağından öptü.

H: " Iyi geceler Yoongi. " deyip geri çekildi. Hızlı hızlı eve girdi. Neden böyle yaptığını bilmiyordu. Bildiği tek şey ise utancından ölmesiydi.

Yoon Gi, ise olanlardan çok muzdaripti. Tekrar tekrar o anı gözlerinde canlandırdı. Elini yavaşça kızın öptüğü yere koydu. Buruk bir şekilde gülümsedi. Bu demek oluyordu ki, gece boyunca bu öpücüğü düşünecekti. Bir anda içinde ki mutlulukla şarkı mırıldanmaya başladı. Evine varana kadar da devam etti.

^==<<<<>>=<<<>>>>==^

Anyong^^ evet arkadaşlar. Şu ana kadar ki en uzun bölüm bu oldu. Birazcık texting modundan çıktı ama olması gerekiyordu. Lütfen destek olursanız çok sevinirim. 😇😇