Müdür(!)

Beşeri Sanat

-Timur gitmeliyiz artık!

-Hey, şimdi polisler gelirse kötü olur. Onları da öldürmek zorunda kalırız ama ölmemeliler dışarısı işe yaramayan onlarca insan dolu. Bazıları bize yardım bile ediyor.

-Daha şaheserimi bitirmedim. Şu bıçağın deriyi zorlarken çıkardığı sesi duymaktan kendimi alamıyorum.Görüyor musun? Deri ne kadar narin. Çıkan kan sanki yağmur yağarken cama duran su damlası gibi. Biraz sabredin sizin hiç zarafet anlayışınız yok!

-Karısından boşanmış. Neden mi? Kumar oynayarak büyük bir para kazanmış. İki tane çocuğu varmış. Hıı her gün dövüyormuş. Ünlülere kıyafet dikiyormuş, baya da kazanıyormuş. Getirdiğin kumaş kaçakmış. Çin'den ucuza getiriyormuş. Bak bunu sevdim. Ama ürün kaliteli değilmiş. Bir iş yapacaksan ucuza gelmeli ve üstelik diğer rakiplerinden üstün olmalı.

-Haklısın Timur ,herkes gibi kalitesiz mal alacak kadar zengin değiliz Timur.

-Kessenize sesinizi çıkan kana odaklanmıyorum. Ne kadar da güzel değil mi şu renk?

-Sözümü kesmeseniz de ben şu an neden bunu ona yaptığımızı anlatsam.

-İşe yaramayan bir insan işte ama bu işe yaramayan şeylerin hepsini eliyle yapmış Timur.

-O yüzden kollarını kesip yerine protez kol takıyoruz. Değersiz bir insanın kolları olmamalı. Dünyada bu kadar o ellere sahip olmak isteyen ama olmayan onlarca insan var, seni zavallı insan.

-Ama ben söyleyecektim ya! Tüm havamı bozdunuz.

-Ha ben Timur, ha sen. Ne önemi var? Ya da o.

-Tamam, protez kolları tam yerine uyduruyoruz ve gidiyoruz tamam mı ?

-Sizin şu yakalanma korkunuz beni sizden tiksindiriyor. Bir sanatçı asla yaratılış yaparken zamanı sorun etmez .

-Polisle uğraşırken daha fazla para harcarız, bu bizim listeyi yavaşlatır.

-Sonunda ne olacak hepimiz biliyoruz Timur.

-Evet, ama en azından Dünya'dan bir kaç isim silelim...