Uçağım ineli birkaç saat oluyordu.Çoktan eve gelmiş,hala aynı olan odama çıkıp biraz dinlenmiştim.Şimdi yatağımda uzanmış,burada yaşarken hayatımın ne kadar basit olduğunu düşünüyordum.Sadece liseli bir kızdım,ufak tefek yaramazlıklarım olurdu.Bu yattığım yatakta birkaç kez eski erkek arkadaşımla basılmıştım.Gece gizlice evden kaçtığım zamanlar oluyordu.
Sadece eğlenmeyi bilen bir kızdım.
Ama hayatıma Zayn girdikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı,çünkü benim hayatım o olmuştu.
Uçaktayken attığı mesajlar aklıma geldiğinde tekrar beynim durdu. "Seni pişman edeceğim." demişti. "Senin saçının teline zarar gelse dayanamam." diyen de o değil miydi ? Şimdi ben Gigi'nin saçının teline zarar verdim diye bana tehditler savuruyordu.
Belki de bana söylediklerinde haklıydı.Belki de tüm suç bendeydi.Onu sevmemeliydim,onun arkadaşlığına ihanet etmemeliydim.
Aşkın gözü kördür derlerdi ya,ben hep kördüm.Ama yeni yeni gözlerim açılıyordu ve ben karşımda benden nefret eden bir Zayn görüyordum.
•••
Küçük mekandan içeriye girdiğimde istemeden gülümsedim.Eskiden okuldan kaçıp hep buraya gelirdim.Bu küçük kafeyi ablam işletiyordu.Kocası öldükten sonra ondan kalan tek şey bu kafe olmuştu.Bazen ailecek bu konuda lanetli olduğumuzu düşünüyordum.Ablam sevdiğine kavuştu,ama sonra onu kaybetti.Ben ise hiç kavuşamamıştım.Ama yine de kaybetmiştim.
İç çekip ablamı bulmak için mutfağa doğru ilerledim.Arkası dönük şekilde çalışırken bulduğumda gülümsedim.Yanına yaklaştım ve tezgaha yaslanıp onu izlemeye başladım.Beni hala farketmemişti,çünkü yapmayı çok sevdiği o harika pastalardan yapıyordu.Kocası öldüğünde acısını sadece böyle dindirebilmişti.Şimdi hala buna devam ediyordu.
"Buyrun,nasıl yardımcı olabilirim ?" Hala pastayı süslemekle meşgulken kafasını kaldırmadan mırıldandı.Gülümsedim ve cevap vermedim.Karşılık alamayınca bana bakmayı akıl etti ve beni görünce gözleri iyice açıldı. "Aman Tanrım Bethany!" tam ismimle seslendiğinde yüzümü buruşturdum ama aniden sarılmasıyla ona karşılık verdim.
"Geleceğini bilmiyordum! Ne kadar büyümüşsün böyle?"
"Bende geleceğimi bilmiyordum." ufak bir tebessümle cevap verdim.Daha sonra dediği şey ile kaşlarımı çattım. "Ne kadar büyümüşsün ne demek ya, çocuk muyum ben ?" Kahkaha attığında aynı şekilde karşılık verdim.Evde olmak güzel hissettirmişti.
•••
"İşte,şimdi buradayım." ablama Zayn ile ilgili her şeyi anlatmıştım.Zaten çoğu kısmı biliyordu çünkü telefonda hep bu konu hakkında konuşurduk.Ama son olayları ve neden burada olduğumu bilmiyordu.
"Zayn'e şuan bir güzel saydırmak isterdim fakat orta yaşlı ve dul bir kadın olarak hiç yakışmaz bu davranış bana.Hailey'in benim yerime her şeyi söylediğine eminim." Gülüp kafamı salladım.Hailey şuan Zayn'e eziyet ediyor bile olabilirdi.Beni bu kadar koruyup kollaması çok hoşuma gidiyordu.Ablam yanımda değilken bir kardeş olmuştu bana ve bunun için minnettarım.
"Abla,Zayn'in şu attığı mesajlar var ya." derin nefes aldım. "Çok kafamı karıştırıyor.Benim tanıdığım Zayn öyle biri değildi.Nefretle dolmuş resmen."
"Sana zarar vereceğinden mi korkuyorsun ?"
"Hayır,o bana asla zarar vermez.Yani,fiziksel olarak.Psikolojimin içine çoktan sıçtı,bu zarardan sayılıyor mu bilmiyorum."
"Belki gittiğin için sana kızgındır.Ondan kaçıp gidebilecek kadar nefret ettiğini düşünmüştür ve belki de bu ona çok ağır gelmiştir.Bu yüzden nefretini kusuyordur o da."
"Ona ihanet ettiğimi söylüyor."
"İhanet o kadar basit bir şey değil.Boş konuşuyor o."
Cevap verecekken telefonuma gelen bildirimle tekrar kaşlarımı çattım.
zayn : eğleniyor musun ?
zayn : çünkü bundan sonra eğlenemeyeceksin
zayn : bizi bu hale getirdiğin için mutlusundur umarım
zayn : sakın cevap yazma
zayn : ileride söylemek isteyeceğin çok şey ve çok zamanın olacak
zayn : ama seni dinleyen olmayacak
zayn : şimdi ben nasıl hissediyorsam sende aynısını hissedeceksin
-yazarın anlatımı-
Betty gittiğinden beri iki hafta olmuştu.Justin ve Hailey, Zayn ile görüşmüyordu.Zayn'in gördüğü tek insan Gigi oluyordu çünkü Zayn evden çıkmıyordu bile.Aslında Gigi'yi de görmek istemiyordu,ama Gigi ısrar edip zorla eve geliyordu.
Zayn kendini Betty'den nefret etmeye zorluyordu.Her gün ona mesajlar atıp onun gözünü korkutmak istiyordu.Betty gittiği için kendini çok yalnız hissediyordu ve o olup bitenleri akıllıca düşünmek yerine bütün suçu Betty'nin üzerine yüklemek istiyordu.
Betty'e, aşık olduğu için suçlu olduğunu ima etmişti.Oysaki bunda yanlış olan bir şey yoktu.Bunu Zayn de biliyordu,ama kendine itiraf edemiyordu.Betty olmadan hayat çok boş geliyordu ona.Onun gibi cesaretli bir kızın kendisi yüzünden zar zor kurduğu düzeni bırakıp kaçması belki de suçluluk duyduğu en büyük şeydi.
Günlerdir yaptığı gibi Betty'nin Instagram hesabına girip yeni bir paylaşım olup olmadığını kontrol etti.O kadar sık bakıyordu ki,Betty'nin kaç tane paylaşımı olduğunu bile ezberlemişti. "134 gönderi" yerinde "135 gönderi" yazısını görünce heyecanla son yüklediği resmin açılmasını bekledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
itsmebetty : seni yeniden görmek güzel ♥️
Kaşları çatık bir şekilde resme bakarken gelen mesajla yüzü daha da asıldı.
betty : sormuştun ya
betty : umarım eğleniyorsundur diye
betty : eğleniyorum
betty : ve senin nefretini üstüme kusmana izin vermeyeceğim
betty : artık kaybeden ben olmayacağım
betty : sakın cevap yazma zayn
betty : ileride söylemek isteyeceğin çok şey ve çok zamanın olacak ama o zaman seni dinleyecek biri olmayacak
