Hiçbirşey yemeden bir kaç gün ceza odasında kalmaya devam ettim halsizleştim gôzlerimi açacak gücüm bile kalmamıştı karanlığada alışmıştım korkuyada yavaş yavaş gôzlerim kapanmaya başladı minicik bedenim bir anda yere serildi
Yemek yemediğim ve oksijensiz kaldığım için bayılmışım gôzlerimi açtığımda hastahanede ydim biraz daha geç kalsalar ölecekmişim neden kalmamışlar ki keşke geç kalsalardı ölüp kurtulurdum
Yanımda yatan bir çocuk daha vardı hafifce ona doğru kafamı çevirdim yanında annesi vardı ona masal anlatıyordu bir kaç dakikaya bir yastığını düzeltiyor ona iyi olup olmadığını soruyordu saatlerce onları izledim kadın ona baktığımı farkettiğinde benimde yanıma geldi saçlarımla oynadı elleri öyle yumuşak öyle zariftiki
Yaralar içinde olan bedenimi gördü ne olduğunu sordu sôyleyemedim düştüm dedim oda üstelemedi bir kaç günde olsa hayatımın en güzel günlerini hastahanede geçirdim diye bilirim kızıymışım gibi davrandı yemeğimi yedirdi saçlarımı taradı masal anlattı hatta birlikte oyunlar bile oynadık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEDENSİZ KALAN SORULARIMIN CEVABINI VER ANNE
Random3 yaşında iken anne ve babası ayrılan ardından yetimhaneye bırakılan küçük bir kızın hikayesi
