Vedalaşmamız bittikten sonra dayım yanıma geldi elini sağ omzuma koyup biraz eğildi
- hazırmısın küçük hanım gidelimmi artık ?
Dedi sustum hiç birşey söyleyemedim son bir kez yurdun bahcesine pencereme çevrede olan herşeye doya doya baktım sonra kafamı dayıma çevirip titreyen sesim ile hazırım dedim
Ağlamaktan şişen gözlerim
Yine yeni bir yolculuğa çıkıyordu arkamda gözleri yaşla olan onlarca insan meğer beni nekadarda çok seviyorlarmış dayanamayıp tekrar koştum hepsine sımm sıkı sarıldım sonra beyaz renkte bir araba geldi dayım kucağına alıp arabaya koydu arka camdan kafamı hafice çevirdim pencerem arkadaşlarım hayallerim umutlarım beklediğim herşey buradaydı yeniden ağlamamak için kendimi zor tutuyordum araba hareket etmeye başladı ben ise yeniden ağlamaya evet ağlamak çare değildi ama başka yapacak hiçbirşey yoktu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEDENSİZ KALAN SORULARIMIN CEVABINI VER ANNE
Losowe3 yaşında iken anne ve babası ayrılan ardından yetimhaneye bırakılan küçük bir kızın hikayesi
