74.bölüm

14 0 0
                                    

Olduğum yerde öylece dona kalmıştım ne yani o kızıl saçlı kadın annemiydi ?
Kalp atışlarımı yüzümün kireç gibi oluşunu hissediyordum pencerenin önünda dalgalanan saçlarını izlediğim kadın annemdi
Dokuz ay boyunca karnında taşıyıp sonra bir gün ansızın elimden tutup yurda getiren anne gitme beni bırakma die yalvardığım günlerce aylarca yıllarca gelmesini beklediğim
Onun için dua etdiğim
Bayramlarda hıçkırıklara boğan
Anneler gününde hediyesini veremediğim
Duvar kenarlarına hayal meyal hatırladığım resmini çizdiğim
Parka gittiğim zamanlar keşke benimde annem beni sallasa benimle oyunlar oynasa bana masallar anlatsa dediğim kadın şimdi karşımda duruyordu bir yandan avazım çıktığı kadar ona bağırmak neden bana bunları yaşattın neden canımı yaktın demek istiyordum bir yandan ise annem die sım sıkı sarılmak henüz beş-altı yaşındaki bir çocuk için çok ağır şeylerdi ne diyeceğimi bilemiyordum hafifce kafamı kaldırıp gözlerine yüzüne saçlarına ellerine bakmak istedim ama yapamadım hızlıca müdüre hanımın odasından çıkıp uzun kolidorda koşmaya başladım

NEDENSİZ KALAN SORULARIMIN CEVABINI VER ANNE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin