82.bölüm

7 0 0
                                    

Öyle yumuşak elleri vardıki bırakasım gelmiyordu
Bir kaç birşeyler aldık tam çıkıyorduk gözüm raflardaki bebeklere takıldı dayım bunu farketmiş olmalıki bebekleri severmisin dedi
Kim sevmezki dedim
Beğen ozaman bakalım
İlk başta istemiyorum desemde alınca okadar mutlu oldumki defalarca teşekkür ettim yol bitene kadar elimden hiç düşürmedim pelin koydum ismini sanki oda benim gibiydi yanlızdı çaresizdi ama artık ne yanlız nede çaresiz
Nihayet dedemlerin evine yaklaşmıştık öyle temiz bir havası vardıki insan nefes aldığını yaşadığını burada farkediyor kocaman kocaman devâsal ağaçlar yol boyu kerpiç kokulu evler kireçle boyanılmış kapılar halı çırpan teyzeler
Pencereden sarkan ablalar
Teneke şişeleriyle oynayan çocuklar sanki herşeyden her yerden uzak bir yer uzun kocaman apartmanların olmadığı insanların benliğini kaybetmediği bir kasaba

NEDENSİZ KALAN SORULARIMIN CEVABINI VER ANNE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin