Kalem İzleri

Senatist Öldü (2)

Dıșarda her ne kadar hava güzel de olsa, bu gece gözlerim parçalıbulutlu..
Yitirilmiș durumda aklımın bir ucu
Bitirilmiș durumda dostumun benim için kazdığı kuyu
Hayır, dur.
Dur!..
Dokunma...
Ellerini kirletme umutlarımla.
Dokunma, duygularıma..
Dur!..
Dokunma, gururuma..
Dokunma,karanlığıma..
Kirlenirsin,
Dur!..
Mutlu olamam bu saatten sonra
Öldürürsün geceyi, sakın dokunma.
Dokunma...
Gözlerindeki güneși solduramam
Öyle bakma bana
Karanlıkta yer yok sana.
İkimizden biri yok olacak
Mutlu olursam siyah beyaza çalacak
Bana dokunursan temiz bedenin karanlıkta hapsolacak
Ömrün melankoliyle yıpranacak
Güneșin, gecende ki dolunay olucak.
Dokunursan, yalnızlık kahrolacak.
Seversem seni, uğruna șarkılar yazdığım kız...
Duymayacak...
Dostlarım,
Sessizlik,karanlık,hissizlik ve gece
Seni sevdiğim her saniye
Yalnızlığa gebe.
Beni bu ihanet batağından kurtarmaya yeltenme
Sözlerimin kalbine dokunmasına müsade etme
Sevmek ihanetin yarısıdır
Gitmeyeceğim diye söz verme
Ben dönmesini bekledim tam iki Kasımdır.
Yediyüz otuz gece bana bu yüzden hasımdır.
Tek şahidim yanaklarımdan düşen milyonlar gözyaşım
Ağzını açıp bir kelime edemeyen onlarca sırdaşım, var.
Aşk,
Şiir kitabımın tozlu yapraklarında
Kahpe insanların ayakları altında
Mahküm oldu unutulmaya
Dokunma!..
Saat geç oldu annem kızar
Eve gitmeliyim beni kalbinden çıkar
Tanımadığın insanlardan bir şey alma derdi annem
Vereceğin mutluluğu istemem.
Aşka dair orospulaşmış cümlelerden
Bana bir kelime dahi söyleme
Çek onu üstümden
İğrenç kalbinle
Çıkar beni düşlerinden
Dokunma!..
Ben ayrılığa vedalar yazan adam
Sıkıldım ihanet kokan satırlardan
Pişman olup geri dönen iki yüzlü kadından
Yalvartarak aldığım intikam
Beni mutlu etti
Tereddüt etmedim bir an
Terk ettiği bu limana geri dönmesini bekledim
Çok şükür döndüğünde çığlık çığlığa yandığını izledim
Hayallerimi üzerine döküp yaktığım liman
Benim kalbimdi lan !
Gökyüzündeki duman benim eserimdi
Bir zamanlar benim her şeyimdi
Peki neydi bu fırtınanın sebebi ?
Yıkılmış bir limana neden yaklaşmak istesin ki yüzlerce gemi.
Yaklașırken batırdığım bunca gemi
İhanetin tek bedeli..
Yazarken uykusuz kaldığım onca gece
Hiç hoșuma gitmeyen binlerce hece
Kulağa hoș gelmeyen onlarca kafiye
Sonunu beğenmediğim bir hikayeye
Yazılan binlerce çirkin kelime
Bence güzel bulunmayı hak etmedi yazdığım hiçbir verse.
Neyse..
İstediklerimi anlatamıyorum
Gerekli ollan sikik bir iki kafiye düzeni nedeniyle
Oysa ki bașucumda çizdiğim vahșetle
İnfaz ettim burda șiiri bir kaç siyah lekeyle
Bir gün bununda sonu gelecek bir kefenle
Ölürken avuçlarımda zifiri bir geceyle
Karanlığa elveda de.

Elveda...
İhanet kokar şiirlerim,
Elveda
İlk bahar kokulu düşlerim,
Elveda
Ben bu şehri sevemedim,
Elveda
Üşüyor ellerim...
Son bir veda, sözlerim.
Tiner kokan resim atölyemi özledim.

''Senarist Öldü''
İște, bu geceye diz çöktürdüğüm an
Senarist öldü uyan !
Kalabalık gökyüzüne baktı bir an
Bir yağmur başladı kanla karışıktı
Gözlerim bu senaryoya da alışıktı
Gece ve gündüz tarih oldu, artık herkes karanlık
Artık karanlık bir yolun başındaydık
Lanet olası on iki aydan Kasımdaydık
Henüz daha on yedi yaşındaydık
Büyüdükçe geçer sandık
Sonunda, ölmek için gün saydık
Ve bir gece kürsüde belirdi, karanlık
Şimdi, gelecek için mutlu sonla biten bir kaç satır ayırdık''

Çıkarlarınıza kadar götürdüğünüz insanlar
Çıkmaz bir yolun sonundalar
Ortalarında boş bir kürsü
Ve kürsüde kanlar var
Güven kürsüye giden yolda yere serili
Kürsüde son konuşan idam edildi
Bu kargaşada bıraktığın benim elimdi
Kürsüye çıkarken ayaklarımın altındaki buna bir delildi
Son konuşmamda ortam baya gerildi
Bunların hepsi benim hayalimdi...
İyi bir geleceğin hayaliyle yaşamak
Kötü bir ruh haliydi
Geceyi avuçlarımın arasına almak
Karanlıkta sessizce terapi uygulamak
Bir zamanlar benim gökyüzüm de maviydi
Çok zor anlatmak.

Elveda...
İhanet kokar şiirlerim,
Elveda
İlk bahar kokulu düşlerim,
Elveda
Ben bu şehri sevemedim,
Elveda
Üşüyor ellerim...
Son bir veda, sözlerim.
Tiner kokan resim atölyemi özledim.