Hershey POV
"Start calling me dad, young lady."
What the eff?
"Ho? Bakit naman po? Hindi niyo naman po ako anak."
Don't tell me sila yung tunay kong mga magulang at kapatid ko itong si Heize. Ibig sabihin isa akong Rodwell. Hershey Rodwell? Oy bagay.
"Don't tell me son. Hindi mo pa din nasasabi. Too slow son."
"Stop it dad. You're embarrassing me."
Tumawa lang yung daddy niya.
Hindi ko magets yung pinag uusapan nila. OP na ko dito masyado. May inabot lang na papers yung daddy niya sakanya at hinatak na ko palabas.
Walang galang naman. Tss.
"Bye Mr. Rodwell and Ms. Hershey." Sabi nung babaeng tinanong niya kanina.
Pati yung mga nasa lobby kilala din ako. Anong problema ng mga to? at kilalang kilala nila ko.
"You should atleast say bye to your dad."
"Alam niya na yon."
Gago talaga to. Sumakay na kami sa kotse niya. Nag play siya ng music
Now playing: Iris (Sleeping with sirens cover)
"Wow meron ka niyan.Favorite ko yan."
"Yea know."
"Ah Heize?"
"Yes?"
"'May nawawala bang anak ang daddy mo?"
"Ha? Wala. Dalawa lang kaming magkapatid ng ate ko."
"Eh bakit sabi niya tawagin ko siyang dad. You know? Kasi ampon lang ako baka kayo na yung nawawala kong pamily."
"Crazy. Hindi yun ang ibig niyang sabihin."
Napaisip ako saglit. Tss e bakit kilala ako halos lahat ng nasa company nila.
"Eh bakit kilala niya ko? Nung mga nasa company niyo bakit kilala nila ko?"
"Because of me."
"Ha? Kailan lang din kaya tayo nagkakilala."
"Tss. Akala mo lang yun."
"I told them. Na kapag may sinama kong babae sa bahay sa company basta kahit saan. Her name is Hershey Buen."
