~Başlangıç~

10 2 4
                                    

Sabah gözüme vuran güneş ışıklarıyla uyanmadım tabikide. Alara'nın üstüme atlamasıyla uyandım.
- Dünyaaa gidiyoruz kalk hadi. Kızım kalksana.
- Ne diyosun Alara sabah sabah?
- Amerika'da ki üniversiteye kabul edilmişizz.
Dediği anda yataktan sıçradım. Aylardır sabahlara kadar açıklanmasını beklediğimiz şey oldu sonunda. Mutlulukla Alara'ya sarıldım. Gidip mutlulukla haber vereceğim bir ailem yok. İşleri için yurtdışında yaşıyorlar. Bunları düşünmeyi bırakıp diğerlerine söylemek için hazırlanmaya başladık. Üstüme yırtık bir siyah kot ve siyah tişörtümü giyip çıktım. Alara'da hazırdı. Size biraz kendimden bahsedeyim. Ben Dünya Soysal. 20 yaşındayım. Alara ile kalıyoruz.
Hemen otobüse bindik. Ve tabiki ayaktayız. Çünkü yer bulmamız imkansız gibi bişey. Ailelerimiz zengin fakat biz bunu kullanmıyoruz. Nedeni ise onlara tavırlı olmamız. Hangi aile çocuklarını bırakıp işi için gider ki ? Böyle derin düşüncelerdeyken geldiğimizi farkettim. Hemen inip koşarak kafeden içeri girip tunagile sarıldım.
- Bu ne neşe Dünya Hanım?
- Amerikadaki üniversiteye kabul edildim.
Diye sevinçle bağırınca herkesin bana döndüğünü görüp kafamı eğdim. Söyleyince Tuna ve Derinin yüzünün düştüğünü gördüm.
- Şey niye sevinmediniz?
- Dünya gidiyorsunuz. Birdaha böyle gezip eğlenemiycez. Ama sizin adınıza sevindik canım.
Deyip tebessüm eden Derin içimi burktu. Ailemden ayrılıcaktım ikinci defa.
- Ama sizde gelirsiniz. Hiç görüşemiycez değil ya.
- Ne zaman gidiyorsunuz?
Dedi soğuk bir şekilde Tuna. Alışık değildim. Bana karşı hep sevecen nazik ve sıcakkanlıydı.
- 2 gün sonra.
- Bu kadar erken mi yani? Gökhan'ın haberi var mı?
Dedi Derin. Haklıydı. Gökhana söylememiştim. Çok kızacaktı. O burda değildi. Çünkü aile şirketinin başına geçmişti. Ve gerçekten çok yoğun çalışıyordu. Birde küçüklükten beri Alara'yı seviyor. Ama bunu birtek ben biliyorum. Aralarını birçok kez yapmaya çalışsamda Gökhan aralarının bozulmasından korktuğundan engel olmuştu. Sanırım bu duruma çok üzülecekti.
- Hayır haberi yok daha.
- Gerçekten bravo size. Hem kendi başınıza iş yapın hem sonradan haner verin.
- Tuna lütfen bağırma bana. Hayalimizdi biliyosunuz. Hepiniz yurtdışında okudunuz. Lütfen karışma.
Diye sinirden çıkıştım. Ve bunun üzerine Tuna çıktı gitti. Böyle olmamalıydı hayallerimi gerçekleştirmeye gidiyordum. Böyle gitmemeliyim. Alara'ya baktığımda sessizce bişeyler düşündüğünü gördüm. Derin'de Tuna'yı arıyordu.
- Alara hadi gidelim eşya hazırlamamız gerek. Görüşürüz Derin.
- Görüşürüz kızlar.
Deyince çıktık. Eve giderken ikimizde sessizdik. En sonunda dayanamadım.
- Alara kim ne derse desin herşeye rağmen hayallerimizi gerçekleştirmeye gidiyoruz. Eminim onlarda yumuşayacaklardır. Çok güzek olucak.
- Çok güzel olucak.
Bizi bekle yeni okul, yeni hayat.
Bizi bekle Amerika.

Multimedya~~ Dünya Soysal


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 27, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sen GüldüğündeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin