Darlin'

Κεφάλαιο 3

Το καμπανάκι για το ξύπνημα χτυπάει. Δεν θέλω να σηκωθώ. Κοιμάμαι τόσο ωραία. Εκτός αν έρθει και με ξυπνήσει η κυρία Αναστασία. Σύνελθε. Χουζουρεύω λίγο ακόμα μέχρι που ακούω το όνομά μου.

......: "Φάνη....Φανούλα. Ξυπνά"

Προς στιγμήν νόμιζα πραγματικά πως ήταν αυτή, αλλά όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα την Δανάη. Ένα κορίτσι από το κατηχητικό που πηγαίνω κι εγώ. Πολύ την πάω.

Φανή: "Καλημέρα"

Λέω νυσταγμένα.

Δανάη: "Καλησπέρα λένε τώρα αλλά τέσπα"
Φανή: "Γιατί τι ώρα είναι?"
Δανάη: "5.30"
Φανή: "ΤΙ?"
Δανάη: "Γιατί? Περίμενες να ήταν πρωί?"
Φανή: "Δεν είπα αυτό.. Κάτσε, δηλαδή όντως κοιμήθηκα?"
Δανάη: "Ε για είπα 'Φανή ξύπνα' εσύ τι λες?"
Φανή: "Καλά ντε, μια ερώτηση έκανα. Μην μας φας"
Δανάη: "Σπουδαία ερώτηση! Άντε σήκω να ετοιμαστείς να πάμε κάτω!"

Σηκώνομαι, φτιάχνω τα μαλλιά μου, ισιώνω το φόρεμα και φοράω να πέδιλά μου. Ψάχνω με τα μάτια μου να την βρω, αλλά μάταιος κόπος. Έχει φύγει. Παίρνω την τηλεκάρτα μου και το χαρτάκι με τα τηλέφωνα που έγραψα και κατεβαίνω κάτω στην τραπεζαρία μαζί με τις υπόλοιπες. Ελέγχουμε άλλη μια φορά τα τραπέζια και ΝΑΙ. Έχουμε δικό μας τραπέζι. Παίρνουμε το κρουασάν από τα στελεχάκια και καθόμαστε στο ολόδικό μας τραπέζι. Σκανάρω την περιοχή και το βλέμμα μου σκοντάφτει πάνω της. Κάθεται στην άλλη μεριά της τραπεζαρίας δίπλα σε μια άλλη κοπέλα. Λίγο πιο κοντή, με καστανόξανθα μαλλιά και γυαλάκια. Φαίνεται μικρότερή της. Ποιά είναι? Και γιατί είναι μαζί με την κυρία Αναστασία? Μιλάνε και γελάνε για αρκετή ώρα. Μα τι λένε? Όπα, μισό λεπτό. Ζηλεύω? Φυσικά και όχι. Δεν με νοιάζει τι λένε. Έχει υπέροχο χαμόγελο.

Ευγενία: "Πότε θα πάμε τελικά?"
Φανή: "Θα πάμε! Σκάσε επιτέλους!"

Τώρα γιατί έχω νεύρα? Και σε τι μου φταίει η καημένη η Ευγενία?

Φανή: "Συγνώμη.."
Ευγενία: "Χέι, δεν πειράζει. Γιατί αυτό το ξέσπασμα όμως? Συμβαίνει κάτι?"
Φανή: "Θέλω να πιστεύω πως δεν συμβαίνει τίποτα.."
Ευγενία: "Καλά, όποτε θελήσεις είμαι εδώ για να μου μιλήσεις και να μου πεις ότι θέλεις. Εντάξει?"

Γνέφω θετικά και χαμογελάει.

Φανή: "Πάμε να πάρουμε τον αδελφό μου τηλέφωνο?"

Το πρόσωπό της αμέσως φωτίζεται. Γλυκούλα μωρέ..

Φανή: "Δεσποινίς Βαγγελίτσα?"
δ.Βαγγελίτσα: "Παρακαλώ?"
Φανή: "Μπορούμε να πάμε να πάρουμε τηλέφωνο?"
δ.Βαγγελίτσα: "Ναι, φυσικά. Μην αργήσετε μόνο, γιατί βλέπω κάτι ετοιμάζει η υπαρχηγός"
Ευγενία: "Ναι, ναι. Μην ανησυχείτε!"