Φανή: "Σοκολάτα και φράουλα"
Η Ευγενία γυρίζει τα μάτια της ειρωνικά.
Φανή: "Ευχαριστώ πολύ"
Πληρώνουμε και βγαίνουμε από το μαγαζί.
Ευγενία: "Τόσες υπέροχες γεύσεις...εσύ εκεί σοκολάτα-φράουλα"
Φανή: "Αφού με ξέρεις, δεν μπορώ να πάρω άλλη γεύση παγωτού! Μια φορά που..."
Ευγενία: "Ναι, ναι πέρυσι. Το έχεις ξαναπεί. Πήρες άλλες γεύσεις και αφού το έφαγες πήγες με την Αγγελική και πήρατε δεύτερο παγωτό"Γελάμε. Ο κύριος Αντώνης έχει τα καλύτερα γλυκά σε όλο το χωριό, κάθε φορά που κατεβαίνουμε παίρνουνε παγωτό από το μαγαζί του. Καθόμαστε στο παγκάκι που κάθεται και η Αναστασία.
Αναστασία: "Παγωτάκι, κορίτσια? Παγωτάκι?"
Γλύφω το παγωτό και την κοιτάω.
Φανή: "Μμμ.... Θες λίγο?"
Αναστασία: "Χαχα, όχι ευχαριστώ"
Φανή: "Καλά, θα σου δώσω μετά"Της κλείνω το μάτι και γελάμε. Η Ευγενία σηκώνει περίεργα το ελεύθερό της χέρι.
Φανή: "Τι κάνεις παιδί μου?"
Ευγενία: "Κρατάω το φανάρι"
Φανή: "Είσαι ηλίθια, τέλος"Γελάμε.
Ευγενία: "Νομίζω με φωνάζει η Μαρίνα, πάω να δω τι θέλει"
Σηκώνεται και εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο.
Φανή: "Είναι χαζή"
Λέω καθώς γλύφω το παγωτό μου και κοιτάω την Αναστασία.
Αναστασία: "Ή θα σταματήσεις να με κοιτάς, ή θα σταματήσεις να γλύφεις έτσι το παγωτό σου."
Μας πιάνουν τα γέλια.
Φανή: "Να σου πω κάτι, εγώ παγωτό τρώω. Δεν φταίω σε κάτι αν εσένα το μυαλό σου τρέχει αλλού μωρό μου."
Με κοιτάζει περίεργα.
Αναστασία: "Πως με είπες;"
Φανή: "...μωρό μου. Συγγνώμη, δεν.."
Αναστασία: "Όχι...ωραίο ήταν, απλά... ξαφνικό"Κομπλάρει. Σταματάμε να μιλάμε για λίγο, έκανα γκάφα μήπως; Μήπως μας άκουσε κανένας;
Αναστασία: "Μωρό μου"
Ένα κύμα ανακούφισης με διαπέρασε. Την κοιτάω στα μάτια.
Φανή: "Ρε μην με κάνεις έτσι"
Γελάει και με φιλάει διακριτικά στο μάγουλο.
................
Που έχουν χαθεί κι δύο ρε γαμώτο; Από το πρωί έχω να τις δω και κοντεύει απόγευμα. Στα γεύματα έρχονταν τελευταίες και φεύγαν πρώτες, όπως εμείς πριν λίγες μέρες.. Τι κάθομαι και σκέφτομαι, είμαι πολύ ηλίθια ώρες ώρες, η Ευγενία είναι δαν αδελφή μου. Ανεβαίνω προς την σκηνή τώρα μήπως και τις βρω εκεί.
YOU ARE READING
Darlin'
Random"Δεν θεωρώ ότι κάναμε κάποιο λάθος" Λέω με θάρρος. "Τι κάνεις; Πάμε να φύγουμε" Μου λέει ψιθυριστά. "Πως είπες;" "Δεν θεωρώ ότι κάναμε κάποιο λάθος. Η δεσποινίς είδε ένα απλό φιλί. Δεν είναι αυτό μόνο. Εδώ υπάρχει έρωτας, αγάπη. Και δεν υπάρχει...