JUST THE LABEL

III. We met again

Someone's POV

I saw Claire with his new boyfriend at masakit para sakin ang makita syang masaya na habang ako hindi parin nakakamoveon sa kanya. I'm Claire's Ex-boyfriend and sad to say hanggang ngayon umaasa parin ako na magkakabalikan pa kami. Nasulyapan ko yung isang babaing na lagi nalang sumusunod kay Jake, which is boyfriend ni Clare. Nakita ko syang nagmamakaawa kay jake na kung pwedeng maging sila ulit, habang si Jake naman ay iritang irita sa babaing yun. Obviously ex yin ni Jake na hindi pa nakakamoveon sa kanya. Tapos dumating si Claire at ipinahiya yung babae. Hindi lang isang beses kong nakita na sumusunod yung babaing yun kay Jake. I saw her maging sa simbahan. Nandun kasi ako para sundan si Claire.

Suddenly napangiti ako, narealize ko kasi na we're the same, naghahabol at umaasa sa isang bagay na natapos na. Naalala ko nung nakita ko sya sa rooftop, parehong-pareho kami rooftop ang naging labasan namin ng sama ng loob. Maganda sya at wort it namang mahalin pero tulad ko mas pinili nyang maghabol nalang sa taong ilang beses na syang iniwan at nilayuan.

*******

Lorhaine's POV

Two days narin ang nakalipasatapos akong ipahiya ni claire. Teka ano nga bang nangyare matapos nya akong iwanan sa may field... flashback natin ha...

Flashback.
Umalis na sila habang ako naman parang tangang nakaupo sa lupa habang pinapalibutan ng mga mapanghusgang mata

" Gosh ang bitch nya talaga" sabi nung isang babae

"Yuhh girl, sinabi mo pa. Baka ganun din yung mother nya kaya ganyan sya kalandi" dugtong naman nung isang babae. Hindi ko na nakayanan tumulo na ang mga luha ko na kanina ko pang pinipigilang lumabas. Nagtatakbo ako sa rooftop,may ilan akong nabangga pero hindi ko na sila pinansin. Aobrang sakit, hindi man lang nya ako naipagtanggol sa harap ng babaing yun. At ang masakit dinamay pa nila ang mommy ko.

"Bakit hindi mo ako nagawang ipagtanggol sa kanya, ha!!. Wala na ba talaga akong halaga sayo? Kahit konti lang.....naman" hiyaw ko habang naka-subsub ang ulo ko sa dalaw kong tuhod. Wala akong magawa kundi ang umiyak.

"Ms. Panyo oh!" Teka sino yun alam namang nagmomoment ako, makikialam.

"Hey Ms. Panyo oh" ulit nya. Kinuha ko nalang para naman matahimik na ang taong to.

"salamat.." saad ko ng hindi tumitingin sa kanya. Akala ko aalis na sya pero...

" Ang sakit ano?" Walang anu-ano nyang sabi. "Ha?ano?" Takado kong tanong. "Mahal mo pa sya ano??" Teka lang tama bang sagutin nya ang tanong ko ng isa pang tanong? Hay ang gulo ha!

Napabuntong hininga ako bago sya sagutin.. "Oo naman hindi naman ganun kadalinh kalimutan ang nakaraan namin.." paliwanag ko sa kanya. Tumabi naman sya sa akin habang sumandal din aa may pader.

"Maniniwala ka ba kung sasabihin kong, nasa pareho tayo ng sitwasyon?"