JUST THE LABEL

INTRODUCTION

  "Lorhaine Sophia Mendoza can you be
                   my girl?? "

       "Yes Jake Raven Santos"

Fast forward
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
  "Happy first monthsary bhabe... i love you"

"Happy monthsary din bhabe, i love you too"

Fast forward
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
   "Bhabe lets end this its not working anymore. Maybe we are not meant to be. I found another girl she love me and i love her too... i'm sorry"

"No,please i beg you. Give it another try, i'm still fighting for us.Its just a small thing for us to broke up. What to you want me to do? You want me to change? Then i am willing to change. You want my virginity then take it. Just please don't leave me... i cann't"

*****

      LORHAINE'S POV

        Malimit ganyang eksena yung nakikita natin,napapanuod sa t.v, naririnig sa kwento ng ating mga kaibigan at madalas nababasa natin sa wattpad. Kase yan yung reality. Hindi ako bitter or sabihin na nating hindi ako sim-pait ng ampalaya. Maging ako napagdaanan ko na din yang ganyang eksena. Kwento ko nga to diba!! Yan ang nangyare samin ni Jake nagsimula sa kala mo sing-tamis ng tubo,hanggang sa naging sing-pait ng nescafe. Ying tipong matatawag mong kapeng barako sa sobrang pait. Two years na din simula ng ipagpalit ako ni Jake kay Claire Anne Bautista. Since that day i never stop wanting him back to me. Mahal ko sya noon... hanggang ngayon naman..

        "Alam mo lorhaine pinagmumuka ka lang nyang tanga. Hindi mo ba nakikita??"

   "Eh pano makikita kung nagbubulag-bulagan" Yan yung walang kamatayang linya na lagi kong naririnig sa mga kaklase ko. Yung tipong gusto mo na silang sapakin habang sinasabing.''Paki nyo ba, nagmamahal lang naman ako..may masama ba dun" kaso hindi mo magawa kase alam mong tama sila

  "Jake usap naman tayo oh!!" Pagmamakaawa ko sa kanya
   "Ah sorry lorhaine hinihintay na kasi ako ni claire" yun ang masakit, dati ikaw yung priority nya pero ngayon iba na.. (tamo to nasasaktan na nga humuhugot pa) "ah sige ok lang maybe next time nalang" pero yung totoo gusto mo nalang syang itali sa palda mo para hindi na kayo maghiwalay. Pero ano pa nga bang magagawa ko kundi ang panoorin sya habang lumalayo sakin at lumalapit naman sa bago nyang pinalit sakin. Ang drama ko noh. Pero aminin may ilan sa inyo nakakarelate sa pinagdadaanan ko. Payo lang ha "Never give up"

   "Hoy Ms. Mendoza nakikinig ka ba?? Lagi kang lutang sa klase ko. Baka mamaya mapabayaan mo na ang subject ko" ay shit nalimutan ko may klase nga pala kami ngayon ang shunga ko naman kase..

  "Mam sorry po" paghingi ko ng paumanhin kay Mrs. Bangs. Iba pa naman magalit to kala mo lagi nalang may menstration eh menopause nanaman..

"Eh pano ba naman kase iniisip yung taong hindi naman sya iniisip. Duhhh!!" Bulong ng pakialamero kong kaklase.. take note bulong palang yan pero rinig na ng sampung tao. Bwisit ha!!

"Ok class dismiss"

     Pagkatapos ng dismissal pumunta na agad ako sa tambayan ko. Sa isang lugar kung saan tahimik at payapa. Guys wag O.A ha hindi sa langit sa rooftop lang naman.

5.
4.
3.
2.
1 steps

    "Finally peace is here" sigaw ko teka sa pagkakaalam ko hindi ako nageecho sa tuwing sumisigaw ako dito. At bakit panglalaking echo ang wierd ha. But anyways ang sarap dito sa rooftop bukod sa mahangin na nga mageenjoy ka pang titigan ang kabuuan ng school. "Bakit hanggang ngayon mahal parin kita"sigaw ko sa kawalan pero ang wierd ha may echo nanamang panlalake. but anyway ito nanaman ako parang tangang sumisigaw sa kawalan buti na nga lang at hindi rinig sa baba ng rooftop kung nagkataon nabato na ako dito..

*******

  Chapter one is coming so please do vote nor leave any comment,violent reaction or even dedications...sayonara😛😉