NEDEN diye SORMAYA çok KORKUYORUM ...

İlk gerçekleri görmek

 Hayat bazen insana o kadar zor geliyor ki bazen bir o kadar masum , bazen var bazen yok varla yoğun arasında kaldığım bir gündü aslın da ... Dışarısı çok sıcak ve hafif tatlı rüzgarlıydı , babamdan izin alarak dışarı çıkmıştım tabii yolum yine parktı... İnsan hep çok uzaklara sevdiklerinin olduğu yere gitmek ister ama ben bugün sadece yalnız olacağım bir yere gitmek istedim ama olamadım...

 Benim de herkes gibi arkadaşlarım var en azından kafamda ki bulmaca da bana yardım edebilecek insanlar. Başıma toplanıp neyin var diye sordular ; Bende

- Hiç bir şeyim yok dedim. Oysa ben neyim olduğunu bile bilmiyordum. Beyza ;

-Peki o zaman oyun oynayalım mı ? Peri ;

- Ne oynayalım ki ? Ben ;

-Sessiz Sinema ne dersiniz ? Naz ;

-Olur . Der ve oyuna başlarız...

 Akşama kadar çeşitli oyunlar oynarız ta ki annem işten gelene kadar , annem eve gelince ben de eve giderim bu bir kural değil ama her şey den fazla annem bana çok iyi geliyor . Annem işte yorulduğu için biraz  uzanmaya gitmişti . 1-2 saat sonra babam eve geldi anneme bağırmaya başladı , bense Allah'a dua ediyordum kavganın bitmesi için ama bitmedi. Ben odadaydım sonra bir gürültü başladı ve o gürültünün sebebi babam anneme vurmuştu... Ben o zaman  odamdaydım ama sesleri fazlasıyla geliyordu duymak istemesem de geliyordu . O gece gözüme uyku hiç girmedi ama yine de hayatın devam ettiğini hiç unutmadım küçük yaşta büyüdüm, 11 yaşımdan 18 yaşıma atladım ama o gün den sonra babamı görmek bile istemedim o gece tek şunu anladım : Bir gülün kokusu yoksa seveni de yoktur işte benim annem de benim kokum ne onsuz ben ne de bensiz o olabilirdi...