Köşe Yazılarim

PKK VE KARADENİZ

PKK VE KARADENİZ

Ben, bazılarının tabiri ile bir kürdüm, şayet bende  bunu kabul etmekteyim, ama aşırılığa kaçmadan. Ailem kürt, aynı şekilde akrabalarımda çoğunluk kürtler. Kürtçe konuşuyorlar ve anlaşıyorlar, aşırı ve en aşırı milliyetçi duygulardan uzak, insanca... ve insanca. Biraz daha araştırsam Ermeni ve biraz da Gürcülük taşıyorum denebilir. Hata öyle ki Farslılıkta bulunur bizde. Çünkü biz karışmışız birbirimize. Yüz yıllardır bu böyle devam etmiş Kürtçeyi konuştuğum kadar Türkçeyi de çok iyi konuşurum. Ama ilk doğduğumdan beri kürtçe konuşulan bir çevrede dünyaya geldim. Bu benim seçimim değildi, ama seçim hakkım olsaydı emin olun ki yine kürtçeyi seçerdim ilk sırada.

Benim her bölgeden nerdeyse çok ilden arkadaşlarım ve dostlarım oldu. İstanbul, İzmir,Isparta, Hatay, Ardahan, Malatya, Kars,Rize,Siirt, Bursa, Van Hakkari...ve sayamadığım nice yerlerden çok güzel dostluklar edindim

Bitlis'te yani şehrimde olduğum zaman genelde son dört beş yıldır İnşaata yazın çalışırdım.  Fakat Allah ekmeğimi, nasibi mi bu sefer  güzel ülkemizin güzide şehirlerinden olan gül şehri Isparta 'dan verdi ve veriyor, en azından inancım bu yönde. Üniversite eğitimimi burada tamamladım. Babam, amcalarım ve diğer akrabalarım çoğunluk olarak yıllardır batıdan ekmeğini kazanıyorlar. Neyse uzatmaya gerek yok, gelelim asıl meseleye. Geçen seneydi. İnşaata çalışıyorduk bir apartman işinde biz vardık bizden hemen  biraz aşağıda diğer inşaata  karadenizliler vardı. Benim pek konuşmuşluğum yoktu. Onlar farklı firmanın işindeydiler bizlerde farklı firmanın işinde çalışıyorduk. Ancak bir gün olsun  bir kuru kalabalık bile onlardan duymadık. Mutluydular. Bizlerden şikayet bile edildiğini duymadım

Üniversite de, kendi sınıfımda bile  çok değer verdiğim bir arkadaşım vardı. Karadenizliydi. Rize'den. Çok samimimiydik, dostça arkadaşça ve bir gün olsun ne o benden ne ben ondan birbirimize değil ırkçı veya küçük düşürücü söz söylemek bir kırgınlık bile olmadı aramızda. Ne ben ona farklı bakıyordum ne de o bana

Samsunlu bir hocam vardı, ismini söylemeye gerek yok. Karadenizliliydi nihayetinde. Birgün olsun bana kötü davrandığını görmedim ve aksine kendisinden dünyanın en iyi öğütlerini aldım ve kendisi de beni çok severdi

Dershaneden bir kaç arkadaşım karadeniz bölgesindeki üniversitelere gittiler. bir gün olsun onlardan karadenizliler tarafından uygunsuz bir davranış ya da söz söylediklerini duymadım.

Sadece karadeniz için değil diğer bölgeler içinde aynı şey yaşadım

Ben bazı şeyleri sevmeyebilirim, ama emin olun bazılarının sevdiği o şeyleri ben onlardan daha çok saygı duyarım. Bugün benimle aynı fikirde olan Milyonlarca Kürt var, Laz var, Çerkez var, Türk var Süryani var...

Bugün acı bir haberle savrulduk. Zaten doğuyu karıştırdılar, her gün bir evin ocağına yangın düşüyor şehitler  veriliyor. Bugün kendini bir şey zanneden karakter yoksunu varlıklar güzelim karadeniz ilini Ordu yu kirletmeye kalkıştılar. Ne yazık ki 3 şehit ve 2 asker yaralı haberini aldık.

Hayır, anlamadığım şey şu: nedir bu cahillik?. Sözde kürtlerin hakkını savunuyorlar. En başta ben söylüyorum benim hakkımı savunmak size mi düştü, karakter yoksunu varlıklar. 

Darbede sizde vardınız. Yıkmadınız bu güzelim ülkeyi, başaramadınız boynunuza tasmayı vurmuş şerefsiz efendi batılı ülkelerinizle şimdi de  doğu ve karadenizlileri düşman mı edeceksiniz. Bu halk oyununuza gelmeyecek. Elbette bir gün ezileceksiniz ve yok olacaksınız.

Allah bu ülkenin İnsanlarına güç ve sabır versin...