ATİ (İMKANSIZ DİYE BİR ŞEY YOK)

3.

Iyi okumalar..Bu bölümü canım kardeşim emine4963 e hediye ediyorum seni seviyorum 😘

Eski mahalleye gelmiştik ben düşünürken annem etrafa bakmadan bizim eve doğru gitti evin önünde 2 tane adam vardı ikisi biz gelir gelmez gayet kibar bir şekilde bizi karşıladı ve eve girdik evi o kadar özlemişim ki girer girmez anılarım aklıma geldi oturma odasının kapısında annem tarafından dövüldüğüm zamanlar geldi aklima şimdi ne kadar rahat yaşasamda eskiden bu hâle geleceğimi hiç zannetmezdim.....

Eskiden oturma odası olarak kullandığımız ama şu an yeni evimizdeki banyodan bile küçük olan odaya geçtik bi kaç sandalye kırık dökük eşyalar haricinde bişey yoktu evde. Bu evdeki eşyaları yeni eve getirmemiştik ama bizim hizmetcinin kaldığı kulübe tarzı eve göndermişti annem. Yanımızda duran adamlardan biri odanın duvarlarına vurmaya başladı ve " Yıkımı fazla zor olmaz bi vuruşta gider " dedi . Daha eve napılacağını bilmediğim için annemin elindeki dosyaları aldım ve hızlı hızlı okumaya başladım dosyayı özet geçecek olursak burayı yıkıp yerine Serenil Holding'in bir küçüğünu yapacaklarmış bütün amaç bu mahalleyi full yıkıp holding inşa etmekmiş bunu duyar duymaz annemi kolundan çekip kenara getirdim ve annemle tartışmaya başladım.

- Anne bana buranın yıkılacağını niye baştan demedin.

- Bir de sizden izin mi alacaktık hanımefendi ?

- Anne bu mahalledeki insanlar ne olacak hiç onları düşünmüyor musunuz?

- Banane be ne yaparlarsa yapsınlar isterse sokakta yatsınlar .

Annemin insanlara karşı böyle soğuk kanlı acımasız olmasından ben utanıyordum artık konuşsamda bir şey degişmeyeceği için kapıyı çarptım ve çıktım evin çıkışının hemen yanındaki kaldırıma oturdum ve çocuk gibi elimi çenemin altına koydum. Kendi kendime bir şeyler düşünürken karşıdan dün kavga ettiğim yakışıklı çocuk geliyordu ama sinirli gibi geliyordu yaklaştı ve kolumdan tutup beni kaldırdı .

- Yine mi sen siz nasıl acımasız insanlarsiniz burdaki insanları nasıl dışarı atacaksınız hiç mi utanma duygusu yok sizde elinizde olan para sizin insanlığınizi yutmuş.

- Ama beni bi dinleyin dünden beri yanlış anlıyorsunuz beni ben de istemiyorum buranin yıkılmasını.

- Bana yalan söyleme!

- Ya yeter ama artık dünden beri beni yanlış anlıyorsunuz buranın yıkılması beni de üzdü ama elimden bir şey gelmiyor anlamıyormusunuz !

Artık kendimi tutamayıp ağlamaya başladım ve çocuğun yanından kalkıp arabada ağlamaya devam ettim neden ağladığımı bilmiyorum çocuğa kendimi anlatamadığım için mi ağlamıştım neden bu çocuğu bu kadar umursuyorum ki . Annem arabaya girer girmez yüzünden belli etti sinirini "Senin yüzünden adamların yanında rezil oldum bi çeneni tutamıyorsun demi küçükkende böyleydin sen komşuların yanında rezil ederdim beni " yine başlıyor ne zaman annem bana böyle konuşsa beynime kan sıçrıyor sanki sinirimi zor tutuyorum yaklaşık yarım saat sonra eve geldik , gelene kadar hiç konuşmadık ne ben ona cevap verdim ne de o daha çok konuşmaya devam etti .

Yukarı çıktım mavi geceligimi giyip mutfağa indim dolaptan Sıdıka teyzenin yaptığı kekleri görür görmez bütün üzüntüm gitti ve yine bir çocuk gibi gülmeye başladım acaba ben de ayrı bir eve çıksam kendimi idare edebilirmiyim kendime ait bir ev istediğim zaman istediğimi yaparım hayal gibi...Ben hayal kurmaya devam ederken Ertuğrul mutfağa girdi ve beni baştan aşağı süzdü "Hayret mutlusun o kadar laf yedikten sonra nasıl mutlu oluyorsan alışmışındır gerçi sen laf yemeye senin vazgeçilmez huyun bu.".. " Sen benle uğraşacağına kendine bak işleri alıcam alıcam diyosun ama bugün yıkım için annem beni yanında götürdü bu işlerle ben ilgileniyorum yani onun için benle uğraşma yoksa çok şey kaybedeceksin. " deyip hafif bi göz kırpip odaya çıktım içim çok rahatlamisti Ertuğrula hakettiği cevabı vermiştim.Bu aralar bi hikaye okuyorum aynı beni anlatıyor kimse tarafından sevilmeyen sevgiye muhtaç bir kızı hikayenin konusu bir genç kızın sevdiği çocukla bir türlü buluşamaması. Ne kadar da saçma bir insan nasıl aşık olur ki ben hiç aşık olmadim olmayı da düşünmem çünki saçma geliyor bana hani diyorlar ya ben sevdiğim için canımı veririm diye nasıl seviyorlar bu kadar ben galiba hiç aşık olmuyacağım aşktan fazla anlamam ama aşık olan bir insan sevdiği için her zorluğa katlanır gerçekten aşık olan biri neden kavuşamasın ki hep saçma gelmiştir bana bu yüzden . Saat 02.00 ama benim hiç uykum yoktu aklıma birden o eski mahalledeki çocuk geldi acaba adı neydi ınstagramı varsa bi takip ediyim ama nasıl bulucam bırak ismini resmini bile tam anlamam çünki bana hep kızgın baktı telefonu alıp kulaklığı takıp şarkı dinlemeye başladım . Karnımın acıktığını hissetmeye başladım akşam Sıdıka teyzenin yaptığı ama ben anneme trip attığım için aşağı inip yiyemedigim köfteler aklıma geldi gece gece şu saatte bunu yersem yarın dombili gibi kalkarim heralde onun için bir tane köfteyi minik minik yiyip doymaya çalıştım ama nafile yedikce yiyesim geldi ve dayanamadım hepsini yedim . Saat 4 olmuştu ve yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı ışığı kapatıp uyumaya karar verdim..

"Günaydın Azra hanım ne zaman kalkacaksınız isterseniz altın çelenk yaptiralim".Allahım millet sıcak öpücük ile uyandılırken ben neden annemin dirdiri ile uyaniyorum. "Saat 12 oldu bu kadar tembellik yeter çabuk hazırlan senle bir yere gideceğiz.".Fazla annemi konuşturtmadan uyandım ve sabah rutinimi bitirdikten sonra üstüme siyah tshort siyah yırtık pantolon siyah spor ayakkabı giyip gözlüğümü ve çantamı da alıp çıktım. Annem dünün aksine daha spor giyinmişti bugün nereye gidiyoruz diye sorduğumda hafif sırıtıp küçümser gibi bakmisti bana ben de kafamı başka tarafa çevirip umursamamaya çalıştım. Bu sefer kendi arabamiz ile gitmiyorduk özel şoför tutmuştu annem bu kadar spor giyim ve özel şoför uymuyordu bu güne .10 dakika sonra güzel bir lokantanin yanında durduk ve içeri doğru yürümeye başladık kapıda bizi çok yakışıklı iki adam karşıladı biri önden diğeri arkadan geliyordu içeri girdik her yer Serenil Holding yemeği diye yazılarla süslenmişti kocaman bir masa ve üstünde çok güzel yemek takımları ile masa tamamdı yalnız bu masa en az 50 kişiliklti bu kadar suslemeye göre kesin bizim tikican mahallenin tikican konukları gelecekti ..

Birden kapıdan ayakkabı seslerini duyunca kapıya döndüm bu dünkü kavga ettiğim çocuktu bir insan nasıl bu kadar yakışıklı olabilir di ki.....

Emine4963 seni seviyorum 😘
Iyi okumalar arkadaşlar sizi de çok seviyorum Serenil ailesi😍