ความรัก ของระยะทาง

การจากที่ห่างไกล

"เตี้ย" เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเรียกแฟนสาว ที่ยืนอยู่ห่างๆ
"เปรต ไม่ต้องไปได้ไหม" เอ็ม ยิ้ม กอด เฟย์ ไว้แน่นแร้วพยายามปลอมแฟนสาว
"ถ้าไม่ให้ไปแร้วจะให้แข่งกลางถนนหรอ" เอ็มพูดติดตลกแต่ เฟย์ไม่ตลกเลยนี้สิ
"แข่งได้ก็อยากให้แข่งอยู่หรอก"
"ไม่เอาน่า อย่างอแงสิเด็กดีของเปรต"
"ครับๆๆ ไม่ร้องก็ได้แต่เปรตจะกลับมาหาเค้าไหม" แปะ! เฟย์รีบปิดปากตัวเองที่โดนคนตัวสูงตบปาก
"เจ็บน่ะ!"
"ก็บอกหลายทีแล้วว่าอย่า พูด ครับ" เฟย์แลบลิ้นใส่ เอ็ม เอ็มได้แต่ยิ้มอย่างละอา
"คำตอบอ่ะ" เอ็มทำหน้า งง ที่อยู่ดีๆคนตัวเล็กก็พูดประโยคที่ตนลืมฟัง
"กลับมาสิครับ แฟนสวยขนาดนี้ไม่กลับมาคนอื่นเขาก็มาแย่งไปหมดสิ" เฟย์ยิ้มกับคำประชดของคนตัวสูงกว่า
"ดีสิ เปรตจะได้กลับมาแบบกะทันหันเลย"
นี้ มั่วแต่จีบกันอยู่นั้นแหละเมื่อไรจะได้ไปสักที
พี่ที่อยู่บนรถตะโกนลงมาว่าเราสองตน
"โสดแล้ว พาลน่ะพี่เนี้ย" เฟย์ตะโกนกลับไป
"นี้ สนใจกันหน่อยดิ"
"จร้า" หมับ! เฟย์ยังไม่ทันที่จะหันกลับไป เอ็มก็กอดจากด้านหลังมาสะงั้น
"อย่าพึ่งทิ้งกันน่ะ รักเตี้ยครับ" พูดเสร็จเอ็มก็
รีบวิ่งขึ้นรถทันที เฟย์ได้แต่มองตามแผ่นหลังของคนรักเป็นครั้งสุดท้าย
เปรต: รักน่ะครับ
เตี้ย: ครับ
เปรต:😑
เตี้ย: จร้า รักเหมือนกันน่ะ
เปรต:😉 ครับ รักเตี้ยที่สุด
นับจากนี้เราคงจะได้คุยกัน เฉพาะทางแชทสิน่ะ
"เฟย์ "

คือไม่ชอบตรงไหนบอกได้น่ะค่ะ
พร้อมรับฟังและจะนำได้ปรับปรุงแก้ไขค่ะ
สนุกยังไงไม่สนุกยังไงช่วยบอกด้วยน่ะค่ะ
☺☺☺☺☺☺☺