"เฟย์เป็นไงบ้าง" ยัยขนมหวานที่ไม่ยอมเข้าไปกับเพื่อนถามเมื่อเห็นทุกคนหน้าหงอยออกมา
ฉันละสะเทือนกับการนับเลขของยัยชิปเฟิลไม่หาย
"ก็แค่ต้องไปเป็นกรรมการที่ชลบุรีนะ"
" แกก็เป็นนักกีฬาระดับ..."
"ระดับอะไร"
"เอ่อ...ป่าวๆ"
กริ่ง! กริ่ง! กริ่ง!
นี้คงเป็นออดแห่งนรกสินะ
"ไปเข้าเรียนกันเถอะ" ไปก็ไป คาบต่อไปเรียน ประวัติด้วยสิ😩😩
"งั้นก็ป่ะ" พวกเธอก็จับแขนฉันแล้วลากไป
เน้น!! ว่าลาก
.....และแล้วพวกเราก็เดินมาถึงห้องเรียน
ที่แสนจะ(ไม่) สงบสุข
"เฟย์เป็นไงบ้าง" เพื่อนน่ารักจังคงมาถามเพราะความเป็นห่วง
"ใกล้ตายรึยัง" 😤😤ขอถอนคำพูด!!!
"ถ้าตายฉันคงไม่มายืนให้พวกแกเห็นหน้าหรอก"อยู่ดีๆยัยลูกพีชก็เดินมาจับหน้าฉันเบาๆ
"ไม่น่าละ หน้าซีดเชียว" ยัยลูกกวาดเดินเข้ามาดูใกล้ๆ
"เออว่ะจริงด้วย"ยัยลูกกวาดยังเอากับพวกมันด้วย นี้ฉันเพื่อนแกป่ะเนี้ย
"จองโลงเลยไหม" ยัยชิปเฟิลยังมาร่วมวงอีก
"จัดไป!!" เห้ย! เพื่อนน้อยไม่ว่านี้รวมหัวกันทั้งห้อง
เชื่อเขาเลย
"อื้อ งั้นขอโลงรูปหมีพู ที่เก็บศพหมีพู ถ้าไม่ได้ตามนี้ ฉันไม่ตาย"
"ฮ่าๆๆ" หัวเราะกันทั้งห้อง สนุกไหมเนี้ย
ก่อนที่พวกมันจะแกล้งฉันมากกว่านี้เสียงครูเมตาก็ดังขึ้น
"เอ้าๆนักเรียนพอได้แล้วเรามาดูหน้าตาน้องรหัสเราสิ"
"เดี๋ยวนะคับครูจะได้เห็นน้องรหัสพรุ่งนี้ไม่ใช่หรอคับ" ไอ้คิงที่แสนจะสงสัยกับเรื่องที่ไม่ควรสงสัย
"แล้วมีปัญหารึถ้าครูอยากให้นักเรียนเห็นหน้าน้องรหัสของเราวันนี้"นั้นไงหัวหดกันทั้งห้องไหมล่ะ
"ไม่มีคับ" และจากนั้นครูผู้แสนจะใจดี ก็อัญเชิญให้รุ่นน้องทั้งหลายเข้ามาในห้องเพื่อที่จะให้เราได้ดู โฉมหน้า
"สวัสดีค่ะ/คับ" รุ่นน้องทั้งหลายพอเข้ามาก็ทักทายพวกเรา
"เอาล่ะ เริ่มจับฉลากได้ คงไม่มีปัญหาใช่ไหม
ทศพล"ชื่ออย่างกับพระเอกในเรื่องนาคีบเห้ยนาคี
"ไม่คับ" มีทศพลต้องมีคำแก้วด้วยไหม
"งั้นมาเริ่มจับเลยน่ะ พอได้ฉลากก็ไปหาพี่รหัสตามโต๊ะเลยนะจ้ะ"
น้องๆก็เริ่มจับฉลากแต่ล่ะคนก็รู้แล้วว่าน้องรหัสเป็นใคร เหลือแต่ฉันเนี้ย ี้แหละ
"พี่เฟย์คับ" อั้ยย่ะ!! น้องเขารู้จักเราด้วย
"ว่าไง" ฉันตอบกลับน้องเขาอย่างเสียงหวาน
"คือ ผู้หญิงนี้ใครคับ" น้องเขาถามเหมือนฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้นแหละ...
"เป็นรหัสหรอ"ใครบ้าเขียนรหัสอย่างนั้นว่ะ
คิดได้เนาะ
"ของพี่เอง" ยัยขนมครกตอบ
เชื่ออยู่หรอกว่าเป็นแกเขียน
ยังไม่มีน้องรหัสเลย😭😭
ถ้าน้องเขายังหาฉันไม่เจอต้องโดนลงโทษแน่ๆ
"พี่คับ" อีกล่ะ คงจะมาถามฉันอีกล่ะสิ
"มีไร" เปลี่ยนน้ำเสียงเร็วทันใจ
"รหัสพี่ใช่ ชอบกินชาเขียวป่ะคับ"ตอนต่อไป: ฝันไปใช่ไหม
โทษทีน่ะค่ะ ที่นานๆอัพที
..เพราะว่า จะรอให้คนอ่านถึง 20 ก่อนถึงจะอัพตอนต่อไปนะค่ะ
YOU ARE READING
ความรัก ของระยะทาง
Romanceเมื่อความรักของทั้งสองต้องห่างจากกัน .....คนสองคนจะยังรักกันเท่าเดิมรึป่าว จะมีใครกล้ามาตัดความสัมพันธ์ ที่รักกันมายาวนานถึง 3ปี...ความรักจะยังมั่นคงอยู่ไหมนั้น ......ต้องรอติดตามนะคะ......