ความรัก ของระยะทาง

นี้!!วันเปิดเทอมหรือวันอะไร

กริ่ง!!!!!
โอ้ย!หนวกหูชะมัดพึ่ง7โมงเองไม่ใช่หรอ
วันนี้เป็นวันเทอมวันแรกของฉันที่จะขึ้นม.5ฉันต้องตื่นจริงๆหรอ
ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูจากใครสักคน
"เชิญค่ะ" หญิงรับใช้เปิดประตูเข้ามายืนอยู่ตรงปลายเตียงนอนของฉัน
"มีอะไรค่ะ"
"เช้าแล้วนะค่ะคุณหนูอย่าลืมสิค่ะว่าวันนี้วันเปิดเรียนวันแรก"
"ค่ะทราบดีค่ะเข้าใจแล้วค่ะ"เห้อ!ฉันคงต้องจำใจลุกขึ้นจากที่นอนอันเป็นสุดที่รักของฉันตลอดปิดเทอม
"ลงไปรอข้างล่างเลยนะค่ะเดี๋ยวลงไป"คนรับใช้
โค้งตัวให้ฉันเล็กน้อยก่อนจะเปิดประตูเดินออกจากห้องไป
ฉันใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงในการอาบน้ำแต่งตัว
"ช้าจังเลยนะไม่รอให้เที่ยงก่อนล่ะค่อยลงมา"
เสียงสววค์ทักทายตั้งแต่เช้าจากพี่ที่
ี่(ไม่)หน้าเคารพ
"ว่าจะทำอย่างนั้นอยู่นะแต่กลัวบ้างคนรอจนขึ้นอึดต_ยก่อนเลยต้องรีบสะหน่อย" พวกเราสองคนพี่น้องไม่เคยทักทายกันแบบปกติเหมือนชาวบ้านเขาสักครั้งเลยใช่ไหมเนี้ย
"คุณหนูค่ะกินข้าวดีกว่าคะ" คงจะมีอารมณ์กินอยู่หรอก
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"ไปโรงเรียนก่อนนะไอ้พี่หน้าไข่" ฉันบอกลาเสร็จรีบเดินหนีทันทีคงไม่มีใครบ้าที่จะรอให้พี่ว่าอีกรอบหรอก
.....ฉันมาถึงหน้าโรงเรียนภายใน 30 นาที
โรงเรียนสธากิตติ เป็นโรงเรียนเอกชน
ถือว่าเป็นโรงเรียนคนรวยถ้าไม่รวยก็เข้าได้ โดยการสอบคัดเลือกข้อสอบบอกเลยว่า มหาโหดเลยล่ะส่วนมากก็มีแต่ลูกคนรวยคนที่สอบผ่านเข้ามาได้ น้อยมากถึงน้อยที่สุด
"เฟย์!!" ฉันหันกลับไปตามเสียงเรียก ยัยชิปเฟิลเดินโบกมือมาแต่ไกลพร้อมกับยัยลูกกวาด
ชิปเฟิล~เป็นคนที่น่ารักร่าเริงนิสัยดีการเรียนพอได้อยู่ห้องเรียนเดียวกับฉันเป็นเพื่อนสนิทฉันตั้งแต่ม.1เป็นลูกของนักธุรกิจชื่อดัง
ส่วนสูง145ส่วนสูงของคนน่ารัก
ลูกกวาด~เด็กนักเรียน เรียนดีอันดับ หนึ่งเลยก็ว่าได้ออกแนวน่ารักมากกว่าสูง155
สนิทกับฉันตอนม.3เป็นเพื่อนสนิทฉันอีกคน
เป็นลูกของหมอหรือนายแพทย์ชื่อดังเช่นกัน
"ไง เป็นไงบ้างช่วงปิดเทอม" ชิปเฟิลทักทายฉันพอดีที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า
"ก็ดี แต่ไม่ค่อยดีเท่าไร"
"คงจะเป็นเรื่องที่แฟนของแกไปเรียนต่อที่อื่นช่ะ" คราวนี้ลูกกวาดเป็นคนพูด
"มันก็คงใช่น่าจะเป็นอย่างนั้น"พอพูดถึงเรื่องนี้ที่ไรน้ำตาจะไหลออกมาทุกที😭😭
"เออ!ฉันได้ยินมาว่ามีประธานคนใหม่มา หล่อมาก!! แต่โหดสุดๆ น้องม.1เจอมากับตัว"
แม่นักข่าวเข้าสิงมันอีกล่ะ
"ลูกกวาดแกไปเอาข่าวมาจากไหน"ยัยชิปเฟิลสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยรึ..ประจำเห็นสนแต่พวกเรื่องละครหลังข่าวอะไรประมาณเนี้ย
"นี้!ฉันเป็นใครฉันลูกกวาดนะย่ะจะข่าวอะไรในโรงเรียนก็รู้หมดแหละโดย..."
"....โดยเฉพาะรุ่นพี่ม.6ที่เป็นนักบาส
ของโรงเรียน" ยัยลูกกวาดยังพูดไม่จบยัยชิปเฟิลก็ขัดคอสะก่อน
"😦เอ่อ..นั้นแหละรู้ดีจังน่ะ"
"ขึ้นไปบนห้องกันเถอะอยากดูห้องล่ะ" ฉันตัดบทการสนทนาของทั้งสองคนก่อนที่พวกหล่อนจะเริ่มเล่นสงครามน้ำลาย
📞ดูแลตัวเองดีๆนะคนที่อยู่ทางนั้น📞
ัึถึงห้องพอดีโทรศัพฉันก็ดังขึ้นคงจะเป็นคน
ที่พึ่งพูดถึงไปนั้นแหละ
"ห้ะ!!"ฉันกดรับทักทายคนปลายสาย
"ไง เปิดเทอมแล้วใช่ไหมที่โรงเรียนนู้น"เสียง ทุ้มนุ่มลึกของปลายสายตอบกลับ
"ก็ถ้าไม่เปิดคงนอนอยู่บ้านนั้นแหละ"
"กวนไม่เลิกเลยน่ะเตี้ยเนี้ย" เสียงตอบกลับของเขาทำให้น้ำตาฉันจะไหล
"คงใช่เมื่อเช้าพึ่งกินมะม่วงกวนมา"เก็บไว้เราต้องเก็บอารมณ์และทำน้ำเสียงให้ปกติ
"นี้ โทรมาทำไม" ฉันถามแบบไม่อ้อมค้อม เดี๋ยวทนไม่ไหว
"ก็อยากโทรมาหาแฟนไม่ได้หรอ"
"เปรตไม่ไปซ้อมหรอ"เปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวเปรตจับได้
"เวลาว่าง คับผม.อยากกลับบ้านไปหาเตี้ยจัง"
"คงอีกนาน" กลับมาตอนนี้ไม่ได้หรอ😭😭
"รักเตี้ยน่ะ💕💕..เตี้ยรักเขาไหม"อารมณ์ไหนเนี้ย
ยัยชิปเฟิลเริ่มสะกิดฉันจากด้านหลัง อะไรของมัน
"แปป หนึ่ง"
"เตี้ย"
"ห้ะ"
"รักเขาไหม"
".....รักเปรตเหมื..".ยังพูดไม่จบก็โดยคนแย่งโทรศัพจากมือฉันไป
"มีอะไร!!!คนจะคุยโทรศัพ!!"
ฉันรีบหันหลังกลับไปอย่างอารมณ์เสียสุดๆแต่สิ่งที่ฉันได้รับคือมีผู้ชายตัวสูงกว่าฉันยืนเผชิญหน้ากับฉันพร้อมส่งสายตาเย็นชากำโทรศัพฉันไว้ในมือแน่น....
"นายเป็นใครกล้าดียังไงเอาโทรศัพฉันไป"
"ประธาน!!!!!!"นั้นเป็นเสียงคนที่อยู่ในห้องพูดขึ้นมา
ห้ะ!ประธานหรอซวยแล้ว!😱😱😱😱😱
....นี้มันวันเปิดเทอม หรือวันซวยของฉันกันแน่เนี้ย

ถ้าชอบฝากกด ดาวหรือถ้าอยากให้ปรับปรุง
ยังไงคอมเม้นด้านล่างเลยนะค่ะ 👇👇👇